เงาพยัคฆ์ (ชุดเงารัก)

เงาพยัคฆ์
(ฮ่องเต้ดุกับพระสนมขี้แย)
คำโปรย
'นาง' จำเป็นต้องถวายตัว... ต้องเข้าห้องหอกับฮ่องเต้ผู้โหดเหี้ยม
'เขา' คือผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าโหดร้าย ฆ่าคนเป็นว่าเล่น
ในวันที่ต้องถวายตัวจางเฟิงจวนร้องไห้แทบขาดใจด้วยความกลัว ทว่าเมื่อถึงเวลาเข้าหอกลับไม่ได้เป็นไปอย่างที่นางคิด แต่มีเรื่องที่ทำให้นางแปลกใจไม่รู้จักจบสิ้น
………..
"การได้ไปเยี่ยมชมหอบำเรอชายในเมืองจินหรงยังน่าสำราญใจมากกว่าการร่วมหอกับเจ้าเสียอีก สนมจาง"
จางเฟิงจวนหูผึ่ง
ฮ่องเต้ผู้นี้ช่างน่าสนใจยิ่งนัก
นอกจากความโหดเหี้ยมที่ยังไม่แน่ชัด
เขายังแสดงออกมาว่าไม่รังเกียจการเที่ยวหอบำเรอชาย
เขาอาจเป็นคนประเภทที่เอ็นดูสตรีและยังชมชอบบุรุษในคราเดียวกัน
นางมีความหวังว่าอาจรอดพ้นเงื้อมมือของเขาในคืนนี้ แต่เขากลับพูดถึงเลือดพรหมจรรย์ขึ้นมา
"หม่อมฉันรู้จักดอกไม้หลายชนิดสีเหมือนโลหิต คงจะหาได้ไม่ยาก หม่อมฉันจะลักลอบออกไปที่อุทยานตอนนี้เลย"
ฮ่องเต้ทอดพระเนตรมองนางราวมองคนโง่งมผู้หนึ่ง พระกรเอื้อมมาจับนางที่กำลังจะลุกขึ้น
โดยที่จางเฟิงจวนไม่ทันตั้งตัวร่างของนางก็ลอยขึ้นจากพื้นเมื่อพระกรกำยำอุ้มร่างของนางและนำไปวางลงบนเตียง จางเฟิงจวนตระหนกยิ่งนัก เมื่อครู่นางยังเบิกบานใจแต่ชั่วพริบตาเรื่องกลับพลิกผัน
ข้อมือของนางถูกกดไว้กับหมอน ร่างทรงพลังคร่อมทับเหนือร่างของนาง
"ฝ่าบาททรงเมตตาหม่อมฉันด้วยเถอะเพคะ"
"ได้เลือดพรหมจรรย์แล้วข้าจะปล่อยเจ้า"
ถ้ามิใช่เพราะเข้าตาจนมีหรือนางจะยอมรับความอับอาย
มีหรือจะยอมให้เขากระทำย่ำยีกับนางอยู่เช่นนี้
หญิงสาวปิดเปลือกตาลง ร่างกายสั่นสะท้าน นางไม่อาจมองภาพการกระทำของคนที่คร่อมตัวเหนือร่างนางต่อไปได้