ไหนว่า... จะไม่รัก

"ดูเหมือนในหอประชุมวันนี้เธอจะไม่ตั้งใจฟังที่ฉันพูดเลย" ปาลินลอบกลืนน้ำลายลงคอ
"คุณพูดเสียงเบาจนเสียงของเพื่อนๆ หนูที่พูดถึงคุณดังกลบจนไม่ได้ยินอะไรเลยค่ะ" ปาลินตอบด้วยใบหน้านิ่งเรียบ
"เพื่อนของเธอนินทาฉันเหรอ"
"เรียกว่าชื่นชมดีกว่าค่ะ" ปาลินที่นอนเอาผ้าห่มปิดถึงต้นคอเอี้ยวหน้ามองดูเขาเล็กน้อย
"เพื่อนเธอพูดว่าอะไร ในทางที่ดีหรือเปล่า" คนถูกถามพยักหน้า
"ค่ะส่วนมากจะชมว่าหล่อ เป็นคนดี จิตใจดี เป็นพ่อเทพบุตร" ปาลินพูดไปตามที่ได้ยินมาไม่มีเติมแต่งเพื่อเอาใจใคร
"ถือว่าเพื่อนของเธอตาถึง ใช้ได้"
"พวกเขาไม่ได้ตาถึงหรอกค่ะ แต่พวกเขาแค่ไม่รู้จักคุณดีต่างหาก" ชลธิศหัวเราะในลำคอ ปาลินไม่เคยพูดเอาอกเอาใจเขาเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ แต่แบบนี้เขาชอบนะ
"ไหนคนที่รู้จักฉันดีบอกมาสิว่าฉันเป็นคนยังไง"
"ก็นักธุรกิจยังไงล่ะคะ ทุกอย่างที่ลงทุนทำลงไปก็รอเรียกทุนคืนทั้งนั้น ไม่ใช่พ่อเทพบุตรอะไรหรอกค่ะแค่นายทุนคนหนึ่ง" ชลธิศหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ
"บอกตัวเองว่าอย่าหลงรักนายทุนคนนี้ล่ะ ไม่อย่างนั้นเธอจะเจ็บหนักกว่านี้"
"หนูไม่มีวันรักคนอย่างคุณหรอกค่ะ"