ไฮโซร้อนรัก

มาถึงรอสส์ก็เอาแต่จ้องมองร่างเล็ก ซึ่งตอนนี้ชุดสวยๆ มันแทบปกปิดผิวเนื้อขาวๆ และสรีระเย้ายวนเอาไว้ไม่มิด จึงได้แต่มองขึ้นๆ ลงๆ ก่อนจะเหยียดปากออกมาด้วยสีหน้าเยือกเย็น
“ถอดออกให้หมด!”
“หะ!” หญิงสาวได้แต่หรี่ตาแคบลง ที่เขาพูดหมายความว่าอะไรกันแน่
“จะรีรอทำไมอีก! ในเมื่ออยากจะเรียนรู้นักฉันก็จะสอนให้ ฉะนั้น! เธอก็ไม่จำเป็นต้องมีเสื้อผ้าติดกาย”
“ถอดเสื้อผ้า...”
รัมย์สุดาได้แต่ทำหน้าคล้ายจะร้องไห้ ถ้าอยู่ในอารมณ์ปกติอาจจะทำอย่างที่เขาว่า แสดงทุกอย่างด้วยท่าทียั่วยวน แต่ตอนนี้สีหน้าท่าทางของเขากำลังทำให้หวาดกลัว จะแน่ใจได้อย่างไร ว่าถ้าเปลื้องผ้าออกหมดทุกชิ้นแล้ว บทเรียนที่จะได้รับจากเขามันจะอ่อนโยน ไร้ความดิบเถื่อน เพราะดูจากอารมณ์ของเขาตอนนี้ ร่างทั้งร่างต้องแหลกคามือแน่
“เอ่อ...” ดังนั้นจึงรีบส่ายหน้าดิก ขยับถอยห่างทีละก้าว
“เอาไว้เรียนรู้วันหลังก็ได้ เพราะวันนี้ฉันเหนื่อยมากแล้ว ฉันอยากนอน”
“หึ!” รอสส์ทำเสียงขึ้นจมูกใส่ แล้วมองร่างบางขึ้นๆ ลงๆ อยู่หลายรอบ “กล้าแก้ผ้าเดินเข้าไปในผับ อ่อยผู้ชายคนโน้นคนนี้ไปทั่ว ที่ทำแบบนี้เพราะอยากให้ไอ้พวกกลัดมันพวกนั้นสอนให้เธอครางกระเส่าไม่ใช่หรือไง แล้วถึงเวลานี้จะรีรออะไรอีก...หรือว่าไม่อยากให้ฉันเป็นคนทำให้เธอนอนครวญคราง...ถ้าเธอบอกตามตรงว่าอยากให้นายฌอนเป็นคนทำก็บอกมาสิ! ฉันจะสนองให้เธอหายอยาก” ถึงแม้จะเห็นก็เถอะ ว่าร่างบางยังสวมชุดเกาะอกรัดรูปอยู่ แต่ชุดที่ใส่มันก็ไม่ต่างจากแก้ผ้าเลยสักนิด สรีระสวยๆ เช่นนี้คงไปกระแทกสายตากับใครต่อใคร จนผู้ชายหลายคนคงอยากจะอิงแอบแนบเนื้อเสียจนตัวสั่น
“คุณรอสส์!” ตะโกนเรียกด้วยขอบตาแดงก่ำ ร่างน้อยๆ ถาโถมเข้าหาแล้วทุบกำปั้นลงกับอกกว้างอย่างบ้าคลั่ง “คุณพูดแบบนี้กับฉันได้อย่างไร คุณเห็นฉันเป็นตัวอะไรหะ! คุณจะดูถูกฉันมากไปแล้วนะ”
มีแต่เสียงหัวเราะเยาะหยันที่เล็ดลอดออกจากปากหยักได้รูป ปล่อยให้ร่างบางซัดกำปั้นจนสาแก่ใจนั่นแหละถึงได้รวบเอาไว้แล้วเขย่าเสียจนร่างเล็กหัวสั่นหัวคลอน “เธอต้องการแบบนี้ก็บอกมาเถอะ เพราะถ้าไม่ใช่จะแก้ผ้าเข้าไปอ่อยผู้ชายในไนต์คลับทำไม”
“ฉัน...”
รัมย์สุดาได้แต่มองหน้ารอสส์ด้วยความเสียใจ แต่ถึงอย่างไรก็กัดฟันเถียงออกมา “คุณไม่มีสิทธิ์มาดูถูกฉันแบบนี้ แล้วก็ช่วยถ่างตาดูให้ชัดๆ ว่าฉันไม่ได้แก้ผ้าเข้าไป เนื้อตัวของฉันยังมีสิ่งปกปิด แต่ถ้าฉันจะทำอย่างที่คุณพูดจริงๆ ละก็ ผู้ชายคนสุดท้ายที่ฉันจะแก้ผ้าให้ดูก็คือคุณ...คนใจร้าย...ใจร้ายที่สุดได้ยินไหมหะ!”
“คนสุดท้ายหรือ...”
เสียงห้าวครางใส่ มุมปากได้รูปกดลึกเป็นรอยยิ้มแสนจะเยือกเย็น ขายาวๆ ย่างสามขุมเข้าใกล้ แม้อีกฝ่ายจะถอยร่นจนแผ่นหลังบอบบางแนบชิดกับกำแพง ก็ไม่ได้ทำให้รอสส์หยุด “ไม่กี่ชั่วโมงก่อน เธอยังอยากให้ฉันเป็นคนแรกที่สอนบทรัก และก็เป็นคนแรกที่ได้ถอดเสื้อผ้าให้กับเธอ พอมาตอนนี้บอกว่าฉันจะเป็นคนสุดท้ายอย่างนั้นหรือ...”