อวิ๋นเจียว ยอดเชฟยืนหนึ่ง! (เล่ม 2)

คำโปรย-อวิ๋นเจียว ยอดเชฟยืนหนึ่ง!

อวิ๋นเจียวที่ย้อนเวลาทะลุมิติมาแบบงงๆ ฝันอยากจะใช้ชีวิตแบบสโลว์ไลฟ์ ปลูกผักเพาะเห็ด ทำอาหาร อบขนมไปตามประสา ใช้ชีวิตที่เหลืออย่างสุขสบายสุขสงบเรียบง่ายแล้วแก่ตาย แต่นางบังเอิญเก็บตกสัตว์อสูรขนสีเงินกับดาวมรณะเย็นชา ไร้ใจที่สังหารคนได้ตาไม่กะพริบได้!
+++
“คุณชายโอวหยาง ท่านควรได้ยอดหญิง สตรีที่ดีงามและคู่ควรกว่าข้า” พูดโน้มน้าวด้วยน้ำเสียงอ่อนอกอ่อนใจ
“ในที่สุดเราก็เห็นตรงกันเรื่องหนึ่งจนได้ ข้าเลือกเจ้าแทนที่จะเลือกยอดหญิง สตรีที่ดีงามและคู่ควรพวกนั้นนับเป็นวาสนาสามชาติของเจ้าแล้ว”
อวิ๋นเจียวถลึงตาดุๆ ให้
“นับว่าเป็นวาสนาสามชาติ คุณชายโอวหยางคิดบ้างหรือไม่ว่าข้าไม่ต้องการหรือยอมรับสิ่งที่มันลดคุณค่า ศักดิ์ศรีของตัวเองเช่นนี้ ถ้ายอมรับข้าคงไม่เหลือคุณค่าศักดิ์ศรีหรือความนับถือให้ตัวเอง”
หัวคิ้วดาบขมวดมุ่น “ข้าชอบเจ้า มันทำให้เจ้าไม่เหลือคุณค่า ศักดิ์ศรีหรือความนับถือในตัวเองได้อย่างไร”
“คุณชายคิดว่าตัวเองสูงส่งและข้าอวิ๋นเจียวผู้นี้ต่ำต้อยอย่างไรล่ะ ท่านเอาแต่กดดันบีบคั้นข้าสารพัดไม่เคยสนใจความคิดความรู้สึกของข้าเลย” กล่าวด้วยความอึดอัดคับข้องใจ
“เจ้าคิดอย่างไรล่ะ” เอ่ยถามความคิดเห็นของเด็กน้อยอย่างคนใจกว้าง
“ข้าไม่เคยอยากแต่งให้บุรุษร่ำรวย แต่อยากร่ำรวยแล้วแต่งบุรุษเข้าบ้าน”
โอวหยางหย่งเล่อกะพริบตาปริบๆ เมื่อได้ยินปณิธานอันพิลึกพิลั่นของเด็กน้อย

+++
“คนเลวปล่อยข้านะ ท่านมีนัดหมายกับแม่นางต้วนมู่คนดีไม่ใช่หรือไร ไปหานางสิ ไปเลย ข้าเหม็นหน้ารังเกียจบุรุษเช่นท่านจะแย่อยู่แล้ว ไม่อยากเห็นหน้าท่านอีก”
“ข้าไม่วันปล่อยมือจากเจ้า ไม่มีวันปล่อยให้ลูกของข้ากลายเป็นลูกนอกสมรสไม่มีพ่อ ต่อให้ต้องกักขังเจ้าไว้ชั่วชีวิตก็ตาม”
อวิ๋นเจียวเบ้ปาก “ช่างเป็นคนดีมีคุณธรรมสูงส่งเสียจริง แต่ท่านไม่ต้องกังวลข้าไม่เรียกร้องให้ท่านต้องรับผิดชอบเราสองแม่ลูกหรอก ลูกคนเดียวข้าอวิ๋นเจียวเลี้ยงได้”

##ทดลองอ่านตัวอย่างก่อนซื้อนะเจ้าค่ะ
##เล่มจบเจอกันเร็วๆ นี้