กว่ารักประจักษ์ใจ

กันธิดารับภารกิจนำทีมนักฟุตบอลเยอรมันกว่ายี่สิบชีวิต
ไปล่องเรือสำราญสุดหรูที่อันดามัน
เธอไม่คิดว่าแผนการท่องเที่ยวไปยังดินแดนในฝัน
จะมีเหตุให้ต้องไปพบกับเขา
ธิติภพ เจ้าของธุรกิจเรือสำราญและอ่าวจอดเรือยอชท์
แห่ง ภูเก็ต ลากูน มารีนา ยอชท์ คลับ
เขาเคยเป็นอดีตคนรักของเพื่อน ซึ่งหลังจากเลิกรากัน
เขากลับใช้เธอเป็นเพื่อนแก้เหงาอยู่พักหนึ่ง
แต่เธอไม่อาจโฟกัสได้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธออยู่ในขั้นไหน
ทั้งเขายังบอกเสมอว่าเธอจืดชืดไม่ใช่สเปก
แต่กลับทำตัวราวกับเป็นเจ้าของเธออยู่เสมอ
เธอจึงต้องตัดไฟเสียแต่ต้นลม
โดยตัดเขาให้ขาดไปจากชีวิต
เพราะเธอก็ไม่มั่นใจว่าจะไม่ตกหลุมรักผู้ชายเพลย์บอยเช่นเขา
----------------------------
เรืออมราเป็นเรือที่มีความหมายแห่งรักนิรันดร์
ซึ่งจะนำพาเธอและเขารวมทั้งนักท่องเที่ยวและลูกเรืออีกหลายชีวิต
ล่องไปในท้องทะเลที่งดงามอย่างน่าอัศจรรย์
ซึ่งบางคราวก็่แปรปรวนไปด้วยคลื่นลมและพายุร้าย
เช่นเดียวกับอารมณ์ของเจ้าของเรือหนุ่มที่ขึ้น ๆ ลง ๆ จนจับทิศทางไม่ได้
แต่เธอจะแคร์เขาไปทำไมเล่า
ในเมื่อเธอเป็นลูกค้าวีไอพีที่เขาจะต้องดูแลไปตลอดเส้นทาง

-----------------------------------

หัวใจที่เคยแข็งกร้าวของเขาอ่อนลงอย่างไม่รู้ตัว เมื่อเห็นน้ำตาของอีกฝ่าย ทั้งที่รู้ว่าทั้งคำพูดและการกระทำมันไม่เหมาะสม แต่เขาก็ยังดึงดันจะทำจนเธอทนไม่ไหว เขาไม่ได้อยากเป็นคนแบบนี้ แต่เพราะเจ้าหล่อนนั่นแหละ ที่ชอบทำให้เขาขัดใจ ทำให้เขาหงุดหงิดได้ทุกเรื่อง แต่เอาเถอะ วันนี้เขาจะยอมอ่อนข้อให้สักครั้ง คิดแล้วก็โน้มตัวลงไปหาคนเจ้าน้ำตา
“ไม่ต้องร้องนะ เดี๋ยวก็ออกไปแล้ว แค่อยากมาอยู่เป็นเพื่อนเท่านั้นเอง ทำไมต้องโกรธด้วย” มือใหญ่ลูบลงบนเส้นผมนุ่ม ยิ่งลูบคนที่นอนอยู่ก็ยิ่งน้ำตาไหลไม่หยุด
“อ้าว ร้องไห้หนักขึ้นไปอีก สงสัยคงต้องนอนปลอบแล้วละมั้ง ง่วงจัง” เขายกมือขึ้นปิดปากที่กำลังหาวหวอดด้วยความง่วงงุน
“ฉันจะนอนแล้ว คุณง่วงก็กลับไปนอนที่ห้องเถอะ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นอีกครั้ง แต่แทนที่เขาจะทำตามที่เธอบอก กลับเอนกายลงนอนข้าง ๆ เอ่ยว่า
“คุณยังไม่หยุดร้องไห้เลย จะให้ผมทิ้งไปได้ยังไง คงต้องนอนปลอบแบบนี้ไปจนกว่าจะหยุดร้องละมั้ง โอ๋ ๆ ไม่ร้องนะ” ว่าแล้วก็เย้าแหย่เธอเล่นด้วยการยื่นมือไปโอบกอดจากด้านหลัง เป็นผลให้คนที่หันหลังให้นอนตัวแข็งทื่อ น้ำตาที่ไหลอยู่เหือดแห้งอัตโนมัติ
“หยุ...หยุดแล้ว ไม่ร้องแล้ว” เสียงคนข้างหน้าดังแผ่ว ๆ พลางขดตัวจนแข็งเกร็ง บอกว่าหยุดร้องไห้แล้ว แม้ร่างกายจะยังสั่นสะท้านจากการสะอึกสะอื้นอยู่ก็ตาม ชายหนุ่มผุดยิ้มมุมปาก ไม่อยากเชื่อว่าเธอจะกลัวเขาขนาดนี้
แม้คนที่อยู่ในอ้อมแขนจะตัวอุ่นน่ากอดต่อแค่ไหนก็ตาม แต่เขาก็ไม่มีจิตใจจะไปฝืนความรู้สึกของผู้หญิงที่ไม่ยินยอมพร้อมใจ เขายอมรับว่าความใกล้ชิดกระตุ้นความรู้สึกบางอย่างขึ้นมาได้จริง ๆ แต่เขาก็สามารถควบคุมมันได้ตราบใดที่เธอยังนอนนิ่งเหมือนท่อนไม้อยู่อย่างนี้


กว่ารักประจักษ์ใจ เป็นภาคต่อของเรื่อง น่านรัก
ซึ่งเชื่อมโยงเฉพาะตัวละครเท่านั้น สามารถอ่านแยกกันได้ค่ะ