ฤทธิ์รักพันใจ

“ขะ...คุณพัน มะ…มี…อะ…ไร แข็งๆ อยู่ตรง…ต้นขาแสนอ่ะ”
พันทิศกลืนน้ำลายเหนียวลงคอ ภาพหญิงสาวนอนบนเตียง เส้นผมสยายทั่วศีรษะ ช่างเป็นภาพที่น่ามองเสียจริง แถมยังปลุกเร้าอารมณ์ดิบให้ลุกฮืออย่างไม่น่าเชื่อ
“ปืนฉันเอง เมื่อคืนพกไปในป่า ลืมเก็บ ถ้าไม่อยากถูกปืนยิง ก็เลิกดิ้น เพราะไม่อย่างนั้น ฉันจะควักปืนมายิงละนะ”
แสนรักหน้าแดงก่ำ รู้ดีว่าไม่ใช่ปืน เลิกดิ้นรนมองชายหนุ่มสายตาหวาดหวั่น
“งั้นก็ลุกจากตัวแสนสิ” พันทิศส่ายหน้าไปมา
“ลุกไม่ได้ ปืนมันตั้งลำกล้องแล้ว ถ้าลุกตอนนี้ มันจะยิงอย่างเดียว”
“ฮือ ๆ ทำไมต้องมาตั้งลำกล้องกับแสนด้วยล่ะ ไอ้คุณพันบ้ากาม ลามก”
ชายหนุ่มซบหน้ากับซอกคอหอมกรุ่น หัวเราะตัวสะท้านกับคำตัดพ้อของหญิงสาว เตือนสติตัวเองให้ใจเย็น แค่นี้เด็กน้อยก็ตื่นกลัวแล้ว ถ้าขืนมากกว่านี้ได้เตลิดหนี ดีไม่ดีวิ่งกลับกรุงเทพฯ ขึ้นมาเขาจะยุ่ง
“แสนอยู่นิ่ง ๆ สิ เลิกดิ้น ช่วยฉันหน่อย ถ้ายังดิ้นอยู่แบบนี้ ฉันเหนี่ยวไกปืนกลางอากาศขึ้นมาจะยุ่ง”
แสนรักหยุดดิ้นในบัดดล มองคนที่ซบหน้ากับซอกคอหอมกรุ่นของเธอ ซุกนิ่งอยู่พักใหญ่ เมื่อทุกอย่างอยู่ในความสงบแล้ว ร่างสูงจึงทิ้งตัวลงนอนหงายบนเตียง มองคนที่กระโดดลุกจากเตียงอย่างขำ ๆ
“ยังมีหน้ามาหัวเราะอีก ไหนบอกว่าแสนเป็นทอม ไม่มีอารมณ์กับทอมไม่ใช่เหรอ นี่อะไร ตั้งลำกล้องปืนแต่เช้า ผู้ชายอะไร ทะลึ่ง ลามกที่สุด วันนี้ไม่ต้องมองหน้าแสนเลยนะ”
พูดจบก็วิ่งเข้าห้องน้ำ ล็อกประตูแน่น

หนูแสนจะรอดจากคุณพันไหม ไปติดตามอ่านกันค่ะ