ขึ้นต้นร้าย ลงท้ายรัก

เพราะ “ ความรัก “ คือความรู้สึกที่แผ่วเบาและอ่อนโยนเหมือนปีกของผีเสื้อที่โบยบินไปรอบๆกลีบดอกไม้
เหมือนประกายของลำธารที่กำลังไหลระรินล้อกับก้อนหินยามเย็น
เหมือนกองไฟเล็กๆที่ให้แสงสว่างและความอบอุ่น บนยอดดอยสูงในคืนฟ้าไร้จันทร์ส่องแสง
อชิระทอดถอนใจแผ่วเบาอย่างยอมจำนนกับทุกเหตุผลในความรู้สึก
เขากำลังตกหลุมรักยัยตาเศร้าเข้าเต็มหัวใจซะแล้ว