3rd Spell: iPotion (นิยายชุด Shaman's Love) เล่มจบ

3rd Spell : iPotion เป็นเล่มสุดท้าย ในนิยายชุด Shaman’s Love ซึ่งเป็นเรื่องราวความรักวุ่นๆ ของแม่มดกับหมอผี จะเกิดอะไรขึ้น? ถ้าเขาไม่ได้อยากจะเผือกเรื่องของเธอ และเธอก็ไม่เคยคิดจะเผือกเรื่องของใคร แต่เพราะความจำเป็นทั้งคู่เลยต้องมาเผือกเรื่องของกันและกัน หากความรักไม่มีพรมแดน แล้วหมอผีจะเผือกมารักกับแม่มดบ้าง…จะเป็นไรไป
เตรียมมาเผือกรักกันใน...Shaman’s Love มีทั้งหมด 3 เล่ม ได้แก่
1st Spell : iWitch
2nd Spell : iDowsing
3rd Spell : iPotion
++++++++++++++++++++++++++++++++

“เป็นหมอไม่รู้เหรอว่าไม่ควรตื่นกลางคืนหลับกลางวัน แก่ๆ แล้วร่างกายก็จะแย่เอา อย่าหาว่าไม่เตือน” มาเรียมพูดสำทับเหมือนสั่งสอน แล้วลุกเดินไปหยิบถ้วยกาแฟตัวเอง พลางยกดื่มจนหมดถ้วย แล้วนำไปวางที่ซิงก์ล้างจาน ก่อนจะหันมามองหน้าชายหนุ่มเหมือนจะบอกว่า เธอต้องการเวลาส่วนตัวแล้วให้เขากลับไปได้
“รู้สิ แต่มันหลับไม่ลงจริงๆ”
“มีเรื่องเครียดหรือไงคะ ทำไมไม่ไปปรึกษาจิตแพทย์” มาเรียมถามกระแหนะกระแหนต่อ พลางยกมือขึ้นกอดอกอีกครั้ง ขณะมองชายหนุ่มดื่มกาแฟจนหมดถ้วย
“ไม่จำเป็นต้องปรึกษาจิตแพทย์หรอก ผมแค่หลับตาไม่ลงเพราะเอาแต่คิดถึงผู้หญิงคนหนึ่งก็เท่านั้น”
มาเรียมเบิกตากว้างเมื่อได้ยินประโยคนั้นออกจากปากผู้ชายที่ทิ้งเธอไปแบบไม่ลา แต่กลับมาพูดถึงผู้หญิงคนอื่นหน้าตาเฉย แล้วรีบปรับสีหน้าทำเป็นไม่สนใจ และยื่นมือไปเพื่อจะรับถ้วยกาแฟที่ชายหนุ่มเพิ่งจะดื่มหมด
“งั้นก็ไปหาเขาเสียสิ จะได้เลิกคิดถึง”
มาเรียมตอบเสียงห้วน แล้วนึกโมโหตัวเองที่ไม่รู้ทำไมต้องใส่อารมณ์กับคำพูดง่ายๆ แบบนี้ด้วย ยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห เธอก็เลยเสไปทำอย่างอื่น โดยการเก็บล้างถ้วยกาแฟให้เสร็จๆ ไป จะได้ไล่ผู้ชายคนนี้ออกจากห้องของเธอเสียที แต่มือเธอก็พลาดเป้าหมายไปอย่างฉิวเฉียด เพราะชายหนุ่มยื่นมันไปวางไว้บนโต๊ะ และเปลี่ยนมารั้งตัวเธอไปสวมกอดไว้เต็มอ้อมแขน
“นั่นสินะ” เสียงทุ้มดังขึ้นข้างหูพร้อมกับลมหายใจอุ่นๆ ที่ซุกอยู่ที่ซอกคอของเธอ
มาเรียมตัวแข็งทื่อไปเหมือนโดนสาปเป็นหิน เลือดในตัวเหมือนหยุดไหลเวียนไปชั่วขณะหนึ่ง ส่งผลให้สมองของเธอมึนงงเหมือนหยุดทำงานไปพร้อมกัน ทำให้เธอหยุดทุกการเคลื่อนไหวไปอย่างสิ้นเชิง นี่ไม่ใช่อย่างที่เธอคาดหวังว่าจะเกิดขึ้นในการพบกันครั้งแรกในรอบสิบปีที่ผ่านมา
มันใช่! ที่เธอเคยจินตนาการว่า เธอกับเขาจะพบกัน แต่ไม่ใช่สภาพนี้ ไม่ใช่ในอริยาบถที่เธอตกอยู่ในวงแขนของเขาอย่างง่ายดาย และเขาก็โอบรัดเธอไว้อย่างแน่นหนา ราวกับกลัวว่าเธอจะหนีหายไป
‘ไม่นะ’ มาเรียมร้องตะโกนในใจ และก็ต้องตกตะลึงมากกว่าเดิม เมื่อได้ยินคนถือสิทธิ์กอดเธอพูดคำพูดซึ่งเธอคิดอยู่ทุกคืน ก่อนจะผล็อยหลับไป
“คิดถึง”


++++++++++++++++++++++++++++++++

“แม่มดของพอนซ์ คือคนที่ผมรอคอยเพื่อจะพบมาตลอด เธอคนนั้นต้องมากไปด้วยเสน่ห์และเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก ทั้งที่เตรียมใจและฝึกฝนเพื่อรับมือเธอ แต่ก็พบว่า แต่ผมก็ยังพ่ายแพ้ มันคงเป็นมนตร์อีกอย่างของแม่มด ที่ในชั่วพริบตานั้น ผมตกหลุมรักเธอด้วยความเต็มใจ”
- โอเมอร์แลนเดอร์ แชนโก้ (หมอผีแห่งทิศตะวันตก)

“หมอผีของแชนโก้น่าจะเป็นชายแก่อายุเกือบหกสิบปีที่มีเมตตา แต่ฉันกลับได้พบชายหนุ่มที่พูดจาตรงจนเหมือนด่า ความเลวร้ายคือ ฉันดันเห็นภาพเขาซ้อนทับกับผู้ชายในความฝันอันเร่าร้อนแล้วสลัดมันออกไปไม่ได้แม้ว่าจะตื่นจนเต็มตาแล้วก็ตาม”
- มาเรียม พอนซ์ (แม่มดปรุงยา)