ทัณฑ์รักตรวนพิศวาส

ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นโดยปราศจากความรัก มันจะไปยั่งยืนได้อย่างไร?!
เมื่อหัวใจเขาเป็นของคนอื่น ส่วนเธอ...แค่เมียคืนเดียว

+++++

“อ้วก!...อ้วก!...” เสียงอาเจียนดังลั่นห้องน้ำ หน้าเคาเตอร์อ่างล้างหน้าปรากฏเงาของร่างบางที่อยู่ในชุดนอน ผมยาวเฟื้อยสีน้ำตาลอ่อนพันใบหน้ายุ่งเหยิง มือเล็กข้างหนึ่งลูบอก อีกข้างเสยผมขึ้นเพื่อไม่ให้มันตกลงมาปรกหน้าปรกตา จวบจนเมื่อไม่มีอะไรที่อยู่ในท้องจะสามารถวิ่งผ่านลำคอออกมาได้อีก ‘พรปวีณ์’ จึงเปิดก๊อกน้ำพร้อมกับวักน้ำขึ้นมาล้างปากพลางมองหน้าตัวเองในกระจก
ใบหน้าขาวซีด ผมยุ่งเหยิง ขอบตาแดงช้ำ…
เธอเกลียดสภาพตัวเองตอนนี้ชะมัด!
ทำไมถึงได้โทรมแบบนี้ คำถามนี้เกิดขึ้นในใจ เธอแปลกใจมหันต์ นี่เธอกลายเป็นคนไม่ดูแลร่างกายตัวเองไปตั้งแต่เมื่อไร สภาพตอนนี้ถ้าเดินออกไปข้างนอกหรือมีใครบางคนมากดกริ่งเรียก เธอคิดว่าคงได้มีคนตกใจจนเป็นลมแน่ มันน่ากลัวน้อยเสียที่ไหนล่ะ!
“กุนแม่ขา...” เสียงเรียกนี้ทำให้เธอได้สติ รีบล้างหน้าล้างตาตัวเองให้เสร็จอย่างรวดเร็ว หญิงสาวหันกลับไปมองดู ‘ลูกน้อย’ ที่วิ่งเข้ามาหาที่หน้าประตูห้องน้ำด้วยแล้วมองตนด้วยความสงสัย เรียวปากอิ่มฉีกยิ้มให้ ‘น้องพลอย’
“จ๋า”
“กุนแม่เป็นอะไลคะ น้องปอยได้ยินกุนแม่อ้วก”