เล่ห์วิวาห์ซาตาน [My Last Love]

“คุณกล้าดียังไงถึงไม่ยอมทำตามที่ผมสั่ง ไม่ว่าผมจะสั่งให้ทำอะไรคุณจะต้องทำ ห้ามโต้แย้งเด็ดขาด ไม่ว่าจะเป็นงานอะไรก็ตาม”

“ต่อให้คุณสั่ง ฉันก็ไม่คิดจะทำ ฉันอยู่บ้านนี้ในฐานะเมียคุณนะ คุณกล้าสั่งให้ฉันไปล้างส้วมลูกค้าได้ยังไง”

“ผมไม่สนว่าคุณจะอยู่ในฐานะไหน แต่บอกให้รู้ไว้ว่าไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งผมทั้งนั้น ไม่ว่าผมจะสั่งอะไรทุกคนจะต้องทำตามอย่างเคร่งครัด ไม่งั้นได้เห็นดีกันแน่!” เขาจ้องเธอเขม็ง แล้วส่งประโยคอันยาวยืดและดังคับห้อง

“คิดว่าฉันจะกลัวเหรอ ในเมื่อคุณแกล้งฉันด้วยการให้ทำงานต่ำๆ งานคนใช้ แล้วเรื่องอะไรฉันจะต้องทำตามด้วย ในเมื่อคุณให้ฉันมาอยู่บ้านนี้ในฐานะเมีย ฉันมีสิทธิ์จะเลือกทำงานตามความสมัครใจของฉัน ใครหน้าไหนก็ชี้นิ้วสั่งไม่ได้ แม้กระทั่งคุณ!”

“คำก็เมียสองคำก็เมีย รู้สึกคุณจะให้ความสำคัญกับฐานะตัวเองเหลือเกินนะ แล้วรู้หรือเปล่าว่าหน้าที่ของเมียต้องทำอะไรบ้าง” ร่างสูงใหญ่ก้าวเดินมาหาอีกร่างอย่างมาดมั่น และนั่นทำให้ใบหน้าสวยใสกลายเป็นขาวซีดทันที เพราะไม่อยากเดาว่าเขาจะทำอะไร และเธอก็ขอภาวนาว่าอย่าให้เขาทำในสิ่งที่เธออยู่เลย

“คุณเรียกฉันมาด้วยเรื่องแค่นี้ใช่มั้ย ฉันจะได้กลับไปนอน” กระนั้นก็ยังทำใจดีสู้เสือเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นนิดๆ สองเท้าก็ก้าวถอยหลังหนีเขาไปอย่างรวดเร็ว แต่สองมือของเขาเร็วกว่า เลยคว้าแขนเรียวเอาไว้ได้

“จะรีบไปไหนล่ะ อยากเป็นเมียผมมากไม่ใช่เหรอ อ้างสิทธิ์ความเป็นเมียผมนักไม่ใช่เหรอ ถึงเวลาที่ผมจะอ้างสิทธิ์ความเป็นผัวบ้าง มานี่! เก่งดีนักใช่มั้ย! อยากลองดีกับผมนักใช่มั้ย! เดี๋ยวจะได้เห็นดีกัน! ”

“โอ๊ย!!! ปล่อยนะ! ฉันเจ็บ!” จิรดาพยายามสะบัดแขนออกจากมือหนาของเขา สองเท้าก็พยายามขืนไม่ยอมก้าวเดินไปตามแรงที่เขารั้งอย่างเอาเป็นเอาตาย แต่สุดท้ายก็แพ้ราบคาบ ตัวเล็กๆ จึงปลิวตามเขาไปในห้องนอนที่อยู่ติดกับห้องรับแขกในไม่มี่วินาทีด้วยซ้ำ

“ทำไมผมจะต้องปล่อยด้วย ในเมื่อคุณอาสามาเป็นเมียผม คุณก็ต้องทำหน้าที่เมียสิ” เขาไม่ว่าเปล่า ยังผลักร่างเล็กๆ อย่างแรงจนปลิวไปอยู่บนเตียงกว้างใหญ่

“คุณจะทำอะไร! ออกไปให้พ้นๆ นะ! ”

“ไม่เห็นต้องถามเลยนี่ว่าผมจะทำอะไร คนแต่งงานกัน มาอยู่ห้องเดียวกัน คุณไม่รู้หรือไงว่าเขาจะทำอะไรกัน อย่ามาทำเป็นไร้เดียงสาหน่อยเลย ผมรู้ดีว่าคุณสองพี่น้องน่ะร่านแค่ไหน ร่านไม่ต่างจากแม่คุณหรอก มานี่!” “ไม่นะ! อย่า! ไม่! อี๊! ”