อารมณ์รัก

แมงเม่าบินเข้ากองไฟ เธอเข้าใจได้
แต่ที่ไม่เข้าใจคือเธอจะบินเข้ากองไฟเหมือนแมงเม่าทำไมกัน?!
เธอจะเมาแล้วรั่วไปเล้าโลมใครก็ได้
แต่ต้องไม่ใช่เขา ธุวานนท์คนนั้นสิ!
*.:｡✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:*.:｡✿*ﾟ’ﾟ･.｡*
“เฮอะ! ทำเป็นมาว่าคนอื่น ตัวเองแหละทั้งปากทั้งมือลามไปทั่ว ว้าย!”
คนที่ออกจากห้องท่านประธานมายืนบ่นด้วยความคับแค้นใจต้องร้องออกมาเมื่อหันจากประตูห้องคนปากจัดแล้วเจอกับเลขาฯ ของเขายืนรออยู่ ได้ยินเสียงร้องของคนเพิ่งออกไป เจ้าของห้องก็รีบร้อนออกมาดูทันที
“เกิดอะไรขึ้น?”
“เจอผมโดยบังเอิญคงตกใจน่ะครับ”
แววตาของธันยกรแทบจะซ่อนความขบขันไว้ไม่ไหว โดยเฉพาะเมื่อสบตากับปิ่นปัทมาที่แทบจะกราบกรานเขาว่าอย่าแพร่งพรายเรื่องที่เขาได้ยินเมื่อครู่เชียวนะ ไม่งั้นเธอจะกลั้นใจตายหนีอายตรงนี้
“ขะ...ขอตัวก่อนนะคะ”
เธอเอ่ยลาเลขาฯ จอมเอาเรื่องไม่ต่างจากเจ้านายของเขา แล้วเดินแกมวิ่งไปที่ลิฟต์จากไปอย่างรวดเร็ว
“เธอเห็นคุณเป็นผีหรือไงคุณธันยกร”
“เปล่าครับ เธอแค่พูดว่า เฮอะ! ทำเป็นมาว่าคนอื่น ตัวเองแหละทั้งปากทั้งมือลามไปทั่ว แล้วเธอก็หันกลับมาเจอผมพอดี”
เลขาฯ เอ่ยรายงานได้ครบทุกท่าทางและน้ำเสียงของปิ่นปัทมา ใบหน้าธุวานนท์ร้อนผ่าวทั้งอายทั้งขำจนไม่รู้จะทำหน้าอย่างไร
*.:｡✿*ﾟ‘ﾟ･✿.｡.:*.:｡✿*ﾟ’ﾟ･.｡*