ข้านี่แหละพระชายาท่านอ๋องสาม! (เล่มที่1) 4เล่มจบ

...คำเตือน!!!...
นวนิยายเรื่องนี้เน้นหื่นและฮาขั้นสุดกรุณาสำรองเลือดก่อนอ่าน...

ได้ชีวิตใหม่แบบไม่ทันตั้งตัวและเตรียมใจกลับถูกจอมโจรบ้าเด็ดบุปผาวางยาปลุกกำหนัดปลุกปล้ำ
...บิดามันเถิด!,,,
ในเมื่อตัวก็เปลืองไปแล้วเช่นนั้นนางจะยอมขาดทุนเป็ณเมียเจ้าโจรหื่นมันให้รู้แล้วรู้รอดไปด้วยยามนี้นางก็หลงภพและไร้ที่ไปเช่นนั้นยัยกี้สาวมั่นยุคหกจีก็จะขอสมัครเป็นชาวเกาะ(สามี)กินก็แล้วกัน!

..............................................................

...แต่จะรอดมือยัยกี้เช่นนั้นหรือ? ....

...หึ...

ความที่ร่างกายใหม่นี้เล็กกว่ากายเดิมอยู่ถึงสองส่วนนางจึงมีความคล่องแคล่วว่องไวซึ่งมีติดตัวมาตั้งแต่จำความได้ยังชาติของนางสาวกิรณา

เช่นนั้นแล้วกว่าคุณชายสามแห่งตระกูลหยางจะทันได้ลงมือจนสำเร็จกายของเฉินอิ่งลั่วนางก็พลิกพลิ้วหลุดรอดออกมาจากอ้อมอกคนตัวโตกว่านางอยู่เป็นครึ่งได้อย่างหวุดหวิด!

...ผ้าห่มถูกพันเข้ากับตัวแต่ยามแรกที่ออกมาแต่ห้องอาบน้ำที่ถูกกระชากโยนจนตกไว้ข้างเตียงใหญ่เมื่อครู่ถูกนางคว้าหยิบมาม้วนแล้วพันรอบกายของตนเองได้อย่างว่องไวจนมาหยางหรงเหยาทำได้เพียงทั้งอึ้งและทั้งทึ่งแม่นางน้อยตรงหน้าไม่รู้ว่าเป็นรอบที่เท่าใดของ ค่ำคืนนี้แล้ว

...นางทำได้เช่นไร? ...

และเพราะมัวแต่อึ้ง...ทึ่ง...และงง....เฉินอิ่งลั่วนางจึงใช้โอกาสเดียวอันแสนสั้นให้เป็นประโยชน์ทันทีมือเล็กคล่องแคล่วคว้าได้กระบี่ซึ่งคุณชายสามแห่งตระกูลหยางนั้นมักวางไว้ยังหัวเตียงตามนิสัยปกติที่ต้องมีอาวุธวางเอาไว้ใกล้ตัวประจำซึ่งยามนี้เกรงว่าบุรุษหนุ่มต้องคิดใหม่เสียแล้วว่าบางที่การวางของมีคมไว้ใกล้มือแต่มิใช่มือตนหาใช่สิ่งดีเลยแม้แต่น้อย

“เจ้า...วางมันลงเดี๋ยวนะ!”

น้ำเสียงนั้นเฉียบขาดยิ่งนักหากเป็นผู้คุ้นเคยหรือเหล่าคนภายในจวนตนเองคงกลัวจนตัวสั่นเทาไปทั่วหน้าไปแล้วทว่ายามนี้...

ขอโทษเถอะนะเจ้าคนหื่นขั้นเทพเพราะข้านั้นมันพวกคนโหดขั้นเหนือกว่าเทพเว๊ย!

....หึ...ผู้ใดจะปัญญานิ่มยอมฟังเจ้าออกคำสั่งมิคิดกัน....

นางคิดอย่างหัวเสียเล็กน้อยจะเป็นจอมหื่นเกินไปหรือไม่บุรุษภพนี้!

“เช่นนั้นเรามาตกลงกันด้วยดีเถิดแม่นางน้อย”

หยางหรงเหยาพยายามถ่วงเวลาให้ตนเองด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงอย่างที่ชีวิตนี้ตนเองมิเคยเอ่ยแม้แต่มารดาผู้วายชนม์จากไปแล้วก็ตามทีทว่ายามนี้กระบี่คมนั้นไร้ดวงตายิ่งเมื่อมันย้ายไปอยู่ในมือของสตรีย่อมมิใช่สิ่งฉลาดหากตนยังแข็งขืนต่อไป ทว่าในทางลับเขาก็ลักลอบส่งสัญญาณเรียกหาติงเค่อคนสนิทมาเป็นตัวช่วยไปด้วยเช่นกันอย่างไรเสียเขาก็เป็นคุณชายผู้มีคนติดตามเก่งกาจอยู่มิใช่น้อย

"นี่! ...่ข้ามิเข้าใจจริงแท้ว่าพวกบุรุษเหตุใดชอบพูดจาแบบพระเอกละครน้ำเน่านัก...เฮ้อ...พูดอะไรที่มันแปลกใหม่ สร้างสรรค์ชวนตื่นเต้นนะเป็นบ้างหรือไม่? หรือว่าแท้จริงแล้วเหล่าบุรุษร่ำรวยและรูปงามนั้นล้วนต่างต้องโง่งมกันทั้งสิ้น เมื่อครู่ข้าอยากคุยด้วยดีท่านมิคิดฟังยามนี้กระบี่ย้ายมาอยู่ยังกำมือของข้าท่านกลับมาชวนคุยด้วยดีท่านโง่เง่าหรือบ้าบอกันจึงคิดว่าข้าจะเชื่อฟังคำของท่าน"

ดวงตาคมเบิกขึ้นเล็กน้อยด้วยมิคาดแต่ละคำนางล้วนเท่าทันเขาทั้งสิ้นเห็นทีคงดูเบานางเกินไปสินะเมื่อครู่

“อย่าขยับ...ไม่สิท่านจงออกไปก่อน เลิกหน้ามัวเมาราคะก่อนจะได้หรือไม่ เราเพิ่งพบกัน ต่อให้ท่านจ่ายเงินซื้อตัวข้าแล้วก็ตามแต่หากข้ามิเต็มใจร่วมอภิรมย์ต่อท่านเช่นนั้นท่านก็เป็นได้เพียงโจรราคะเท่านั้นคุณชายสาม”

ด้วยจำได้ว่าทุกผู้เรียกบุรุษตรงหน้าเช่นนี้

"เจ้า! "