ตัวร้ายแทรกซึมรัก

"ปากดี"
"ก็ดีกว่าปากหมาเหมือนมึง"
"ปากหมางั้นเหรอ"
สิ้นเสียง มือตะปบที่ท้ายทอยดึงโอบดินเข้าใกล้ แล้วฉกริมฝีปากทาบทับบนเรียวปากนุ่มอย่างรวดเร็ว บดขยี้ รุนแรงอย่างไร้ปราณี คนถูกจู่โจมตกใจตาเหลือกพยายามดิ้นให้หลุด แต่ถูกมือกดหัวไว้ มิหนำซ้ำปากที่กำลังบดขยี้ กำลังพยายามแทรกสอดปลายลิ้นจู่โจมเข้าด้านใน
"อือ อ๋อย อู๋"
ยิ่งดิ้น ก็ยิ่งโดนล็อค จังหวะที่ร้องห้ามเหมือนเปิดโอกาสให้ปลายลิ้นสามารถแทรกสอดเข้าไปในโพรงปากได้อย่างง่ายดาย ถือวิสาสะเข้ามายังไม่พอยังตวัดลิ้นสำรวจ เกี่ยวพันลิ้นเจ้าบ้านอีกต่างหาก การแตะกันของอวัยวะทั้งสองมันทำให้เกิดความเสียวแปลก ๆ ทว่าผมไม่ยอมปล่อยอารมณ์ให้เลยเถิด ตัดสินใจทำบางอย่างทันที
ทุ้งเข่าที่เป้าของมัน จนเตชินท์ทรุดกองกับพื้น
"โอ๊ย! เชี่ย กูจุก มึงกล้าทำกูเหรอไอ้ดิน"
"แล้วใครใช้ให้มึงมาจูบกู"
"ใครบอกว่ากูจูบมึง หมาในปากกูต่างหากที่กัดหมาในปากมึง"

หากในโลกนี้จะมีคนที่ ผม... "โอบดิน" เกลียดขี้หน้าจนอยากจะฆ่าทิ้ง คนคนนั้นจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก "ไอ้เตชินท์" ลูกชายของว่าที่สามีใหม่แม่ และยังพ่วงตำแหน่งพี่ชายของคนรักเก่าของผม เพราะเพียงแค่วันแรกที่อยู่ร่วมบ้านกัน "มัน" ก็ตั้งตัวเป็นศัตรูกับผมอย่างออกหน้า เรียกว่าแทบจะต่อยกันตายแต่สิ่งที่ทำให้ผู้ชายแท้ ๆ อย่างผมเริ่มหวั่นไหว และไม่เข้าใจตัวเองก็คือการที่ "ไอ้พี่ชายนอกไส้คนนี้" กล้าทำตัวเป็นจงอางหวงไข่เที่ยวป่าวประกาศต่อหน้าใครต่อใคร ว่าเป็น "แฟน" ผมแถมต่อยตีกันแต่ละครั้ง ก็ต้องหาทางจูบผมเสียให้ได้ทุกทีไป แล้วจะไม่ให้อดใจกระทืบมันยังไงไหว โดยเฉพาะหลังจากที่ผมได้รู้ถึงจุดประสงค์ของมันว่าทำไมถึงได้อยากจะยัดเยียดความเป็น "ผัว" ให้กับผมนักบอกได้คำเดียวว่า "แฟนชั่ว ๆ อย่างนี้" ผมไม่ปล่อยให้มันได้นอนตายตาหลับแน่ ๆ