เมียวิวาห์ซาตานเถื่อน

“อย่าเป็นอะไรไปนะ”
เขาเริ่มปฐมพยาบาลเธอสลับกับการเป่าปาก ทุกวินาทีมันช่างยาวนานเหลือเกิน จนกระทั่งร่างของลูกพีชเริ่มขยับ เธอไอขลุกลืมตาปรือขึ้นมาแล้วพบร่างของชายหนุ่มนั่งคุกเข่าหายใจหอบเหนื่อยอยู่ข้างๆ เธอ ระหว่างที่ลูกพีชยังนอนมึนๆ งงๆ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอยู่นั่นเอง
ชายหนุ่มก็ก้มลงมาประกบปากเธอความอุ่นร้อนจากเรียวปากของเขา ไรหนวดแข็งๆ ที่ทิ่มผิวเนื้อ รวมไปถึงปลายลิ้นที่ฉกเข้ามาในโพรงปากเรียกสติสัมปชัญญะของเธอกลับมาจนหมดสิ้น หญิงสาวยกมือเรียวผลักร่างเขาออกห่างสุดแรง
“ไอ้....สมิง!”
“...… พอฟื้นขึ้นมาก็ด่ากูเลยนะอุตส่าห์ช่วยเอาชีวิตไว้แท้ๆ คืนนี้ก็นอนมันทั้งชุดเปียกๆ นี่แหละ”
เขาเดินไปคว้าโซ่มาคล้องข้อเท้าหญิงสาวเอาไว้ล็อกกุญแจแล้วเดินหัวเสียออกไป ลูกพีชยกมือขึ้นลูบริมฝีปากของตัวเองป้อยๆ สีหน้าของเธอขยะแขยงเต็มกลืน ผลุนผันลุกขึ้นไปทางหน้าต่างแล้วถ่มน้ำลายออกมาหลายครั้ง
“แหวะ ไอ้สมิงไอ้ชั่ว มึงดูดปากกู”
“ถึงจะชั่วก็ผัวมึงแหละวะ” มีเสียงตะโกนกลับมาจากริมตลิ่ง