นายบำเรอของคุณหนู

**เรื่องรักแสนหวาน ระหว่างคุณหนูคนสวยจอมแสบ กับ นายบำเรอหน้าเถื่อน แห่งฟาร์มมุก อันไกลโพ้นทะเล**
----*เพราะหน้าที่ของเขาคือบำเรอ ไม่ใช่รัก*----
ขวัญดาวแทบจะขยี้ตาตัวเองเมื่อเห็นว่าคนที่นั่งเล่นกับลูกสาวตัวน้อยอยู่บนสนามหญ้าโกนหนวดเคราและตัดผมที่ยาวประบ่าออกแล้ว ใบหน้าโหดๆเถื่อนๆสะอาดสะอ้านขึ้นจนแทบจะเป็นคนละคนกับนายหัวแดนเหนือผู้แข็งกระด้าง
บนเสื่อนั่นพราวมุกกำลังคลานไปมา ข้างๆมีตุ๊กตาหมีสีขาวขนนุ่มฟูวางอยู่ ตุ๊กตาที่เธอมอบให้เขาเมื่อสิบกว่าปีก่อนนั่นเอง
“นายเอาตุ๊กตาเน่ามาให้ลูกฉันทำไม”
“เพราะตุ๊กตาตัวนี้มีค่ากับผม และเธอเองก็ชอบมัน”
“รู้ได้ยังไงว่าชอบ นายเพิ่งเลี้ยงเธอมาได้ไม่กี่วันเองนะ”
“ผมเป็นพ่อ จะไม่รู้ใจลูกของตัวเองได้ยังไง”
“นายไม่มีสิทธิ์จะมาเป็นพ่อของลูกฉัน เพราะนายมันก็แค่นายบำเรอ ที่ทั้งจน และต่ำต้อย และเป็นฝ่ายไล่ฉันไปให้พ้นๆหน้าจำไม่ได้แล้วเหรอ”
คำพูดนั้นทำให้แดนเหนือเจ็บปวดหัวใจ นั่นสินะ เขาลืมไปว่าต้องเจียมตัว เธอซื้อตัวเขามาเป็นนายบำเรอ ไม่ใช่พ่อของลูก
เด็กน้อยคลานเข้ามาใกล้ แล้ววางมือของตัวเองลงบนอุ้งมือใหญ่ของผู้เป็นพ่อ ราวกับอยากปลอบประโลม
“หนูสงสารพ่อเหรอจ้ะ”
ชายหนุ่มมองลูกสาวตัวน้อยด้วยรอยยิ้ม แล้วเงยหน้าขึ้นจับจ้องคนที่ยืนกอดอกปั้นหน้าเย็นชา
“ทำยังไงได้ล่ะ ก็แม่เขา ไม่ได้รักพ่อแล้วนี่นา...”
---------------------