เธอคือดวงใจของฉัน

...ช่างเตี้ยตันสั้นจริงเหมือนลิงแคระ
บั้นท้ายแบะพุงบวมรวมเหมียนหมา
ขาวชวนฝันแค่ฟันกับลูกตา
แก้มกานดาปุ่มป่ำสิวดำแดง
คิ้วชวนยิ้มนึกว่าพิมพ์ นาคำไฮ
คนอะไรดั้งหายตาย ! หยะแหยง
หูก็กางคางก็สั้นฟันก็แมง
สองเต้าแตงแห้งเหี่ยวบิดเบี้ยวบาน
(จาก หมอภีม)
********************
...คนอะไรหล่อล่ำน่าตำแตะ
หล่อเน่าเฟะเหม็นเปรี้ยวเหมือนเยี่ยวหมา
หล่อเหมือนลิงหน้าไหม้ไร้น้ำยา
หล่อเหมือนปลาปักเป้ากระเด้าลม
หล่อเหมือนกบจำศีลกินแมลงเม่า
หล่อเหมือนเต่าใกล้ตายทรายทับถม
หล่อเหมือนควายโดนขวิดติดโคลนตม
หล่อเหมือนกองอาจมกลิ่นขมคอ
(จาก ติวเตอร์พริม)
********************
“พริม” ติวเตอร์สาวถึงคราวซวย เพราะสถานการณ์บังคับให้เธอต้องมาติดอยู่บนเรือยอช์ตสองต่อสองกับ “ภีม” คุณหมอหนุ่มปากร้าย
เขารังเกียจเธอยิ่งกว่าอะไร เพราะเธอเป็นถึงครู แต่ชอบตัวสั้นเสมอหูมายั่วนักเรียนชาย ! แต่ใครจะรู้...ผู้หญิงที่เขาเกลียดนักหนา สุดท้ายจะกลายมาเป็นคนที่เขาเผลอรักหมดใจไปโดยไม่รู้ตัว