ดอกโบตั๋นที่เชิงเขาฝั่งตะวันออก (ฉบับปรับปรุง)

มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ที่สายตาของนางมีเขาเพียงผู้เดียว

......................
เพราะหนีการถูกไล่ล่า หญิงสาวจึงเลือกจะกระโดดผาน้ำตกพร้อมนกหงส์หยกตัวน้อย
เสียงวัตถุตกลงผิวน้ำอย่างแรงทำให้ชายหนุ่มที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นหันไปมองทันที
เขาใช้วิชาตัวเบาพุ่งไปช่วยหญิงสาวในชุดสีแดงดำดิ่งลงไปในน้ำลึกอย่างเร็ว
เลือดสีสดปะปนในสายน้ำ
มือแกร่งแหวกสายน้ำพยายามคว้าร่างของหญิงสาวไว้
เขาประกบริมฝีปากส่งลมหายใจเข้าปากของนาง
เพียงดวงตาคู่นั้นเบิกกว้าง สีหน้าของนางแสดงความตื่นตระหนก
ริมฝีปากสั่นระริกพยายามส่งเสียงอย่างยากลำบาก
ทำให้เขาจำใจโน้มศีรษะลงใกล้เพื่อได้ยินคำพูดของนาง
“ข้า...ได้...พบ...ท่าน...แล้ว... ซือจื่อ”
เซียวเหรินกายสั่นสะท้านขึ้นมา
มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เรียกเขาด้วยชื่อนี้
แต่นั่นเป็นเรื่องเมื่อนานมาแล้ว
ไม่มีใครเรียกชื่อนี้นานแล้วจริงๆ
ชีวิตที่ควรสงบเงียบเปลี่ยนไปเมื่อทว่าหญิงสาวได้สติอีกครั้ง
แต่นางกลับยืนยันกับใครต่อใครว่านางคือนกหงส์หยก!