แรกสายใยรัก

การถูกจับคลุมถุงชนเสมือนจุดเริ่มต้นแห่งความเย็นชา ดิษย์ สาดซัดความเมินเฉยใส่เมียแสนชังอย่าง มาธวี อย่างเลือดเย็น

จากเด็กในบ้านถูกเลื่อนฐานะมาเป็นภรรยาและแม่ของลูกโดยที่เขาไม่แม้แต่จะชายตามองเพราะความเคลือบแคลงใจบางอย่าง หญิงสาวหวังลมๆ แล้งๆ ว่าลูกสาวตัวน้อยในวัยน่ารักจะเป็นดั่งโซ่ทองคล้องใจ แต่การทลายกำแพงหัวใจของเขาช่างยากเย็นเหลือเกิน


“ไม่! กุ๊กไม่กลับพี่พันใจร้ายทำไมถึงใจร้ายกับกุ๊กนัก ฮึก”
“ใช่ฉันใจร้าย! เพราะฉะนั้นไสหัวของเธอไปซะ”
“ได้! ถ้าอย่างนั้นก็ลาก่อนค่ะ”
นิ่งอยู่อึดใจเสียงหวานถึงเอ่ยมันออกมาก่อนจะพยุงตัวลุกขึ้นนัยน์ตาหวานที่ปริ่มไปด้วยหยาดน้ำตาจ้องมองไปยังตาคมของร่างสูงตรงหน้าก่อนจะเดินผ่านร่างนั้นไป เท้าบางจุ่มลงไปในน้ำและเดินลงไปจนถึงเอว
“มาธวีนั่นเธอจะทำอะไร”
ดิษย์มองตามร่างบางของคนที่บอกลาก่อนจะต้องเบิกตากว้างเมื่อแม่ตัวดีเดินลงน้ำทะเลดำมืดหน้าตาเฉย
“มาธวี! มาธวีขึ้นมาเดี๋ยวนี้ ฉันบอกให้ขึ้นมา!”
“คิดจะทำบ้าอะไรหา!”
“ปล่อย! กุ๊กบอกให้ปล่อยอยากให้กุ๊กไปไม่ใช่หรือไง นี่ไง! กุ๊กกำลังจะไปอย่างที่พี่ต้องการแล้วจะมาห้ามมาเรียกอีกทำไม”
สองมือของคนหญิงสาวทุบไปบนอกแกร่งโดยที่คนตัวโตไม่คิดจะปัดป้องชายหนุ่มยอมรับกับตัวเองว่าการที่เห็นคนตรงหน้าเดินลงทะเลหัวใจของเขาหล่นวูบ
“อย่าคิดที่จะทำเรื่องบ้าๆ แบบนี้อีก” เสียงเข้มดุพูดออกไปโดยจ้องหน้าหวานอย่างกดดันแล้วก็ต้องแอบยกยิ้มเมื่อคนตัวเล็กเอาแต่ก้มหน้าเงียบไม่ปริปากเถียงอย่างที่ชอบทำ
ด้วยสายตาที่ใช้มองทางไม่ได้เหลือบมองร่างบางในอ้อมแขนทำให้นายหัวหนุ่มพลาดอย่างหนักเพราะคนที่ตนคิดว่ากำลังอยู่ในช่วงโศกเศร้ากำลังยกยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
ชิ! ต่อให้เก่งและใจแข็งแค่ไหนก็แพ้มารยาหญิงล่ะ เดี๋ยวต้องโทร.ไปขอบคุณคุณแม่ซะหน่อยแผนนี้ผ่านฉลุยเชียว คิกๆ



สำคัญอ่านสักนิด *** นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์มาก่อนนะคะ ตอนนี้หมดสัญญากับทางสำนักพิมพ์แล้วเลยนำมาลงขายเองอีกครั้ง เนื้อหาไม่ได้ปรับเปลี่ยนอะไรค่ะ ใครมีแล้วไม่ต้องซื้อเพิ่มจ้า (แต่มีตอนพิเศษแยกขายน้า อิอิ)