สวาทร้ายเจ้าชายทรราช

“ต่อไป...ห้ามพูดว่าข้าไม่รักเจ้าอีก”
เสียงหวานๆ ท้วงทวงสัญญาไม่ต่างจากกระซิบ สะเทิ้นอาย เมื่อครู่...หล่อนเป็นฝ่ายแสดงความรักกับเขาก่อน ครั้นเห็นนัยน์ตาคมแลกรุ้มกริ่มคู่นั้นมองมาอย่างล้อเลียน ดวงหน้าซับสีเลือดก็ร้อนผ่าว อายหนักเป็นสองเท่า เมื่อได้ยินเขาพูดว่า...
“ข้ารู้แล้ว ข้าไม่พูดอีกแล้วยอดรัก แต่จะบอกรักเจ้าทุกวันคืน ข้าจะยอมให้เจ้าอยู่เหนือร่างในบางครั้ง แต่ตอนนี้...ข้าขอทำหน้าที่นั้นแทน”
รัซตาบานรั้งร่างนุ่มเหนือกายแกร่งลงนอนราบ บดจูบกลีบปากอิ่ม สุขใจนัก หล่อนมอบรักหวานล้ำให้เขาในคืนเข้าหอ...