ศีรษะมาร

เขาเดินไปหยุดยืนอยู่หน้าตู้กระจกบรรจุวัตถุพิศวง
เพ่งจ้องมองอย่างพินิจพิเคราะห์ไปที่ก้อนสีเทาในตู้
มองดูในระยะประชิดเช่นนี้ เห็นถนัดถึงอาการเต้นตุบน้อยๆ
ตรงกึ่งกลางด้านบนของก้อนสมองมนุษย์

ตุบ! ตุบ! ตุบ!

กลีบซับซ้อนตรงกลางหุบเข้าแล้วคลายออก เกิดเป็นอาการเคลื่อนไหวเนิบช้า
และบางเบาเสียจนถ้าไม่สังเกตในระยะใกล้ ก็ไม่อาจแลเห็น
มันเป็นก้อนสมองที่เคลื่อนไหวได้อย่างน่าอัศจรรย์ที่สุด

...มันยังมีชีวิตอยู่!