Love you เด็กดื้อของเฮียวิน

ก๊อกๆ เสียงเเคะประตูหน้าห้องดังขึ้น คนเป็นเจ้าของห้องรีบลุกขึ้นจากเตียงนอนมาเปิดประตูอย่างไว พลางบ่นหงุดหงิดคิดในใจ ใครมาเรียกตอนนี้ว่่ะ พ่อง~ จะด่าให้ยับเลยค่อยดู เเต่เเล้วก็ต้องกลืนน้ำลายตัวเอง
เฮียวิน : อ้วนนอนไม่หลับอีกเเล้วเหรอ เข้ามาสิ
เจ้าเปา : เฮียเปิดประตูช้าว่ะ ยุงกัดผมตั้งหลายตัวเมื่อกี้ นี่ๆ ดูสิ (เดินหอบหมอนผ้าห่มมานอนที่เตียง พรางเลิกเสื้อ ยกแขนให้ดูรอยเเดง)
เฮียวิน : อ้วน!! เอาเสื้อลง (เดินตามเด็กอ้วนมาติดๆ นั่งลงข้างๆ)
เจ้าเปา : เฮียพูดแบบนี้จะไม่รับผิดชอบใช่ไหม
เฮียวิน : เปล่า!! ยุงกัดตรงไหนบ้างไหนดูสิ (นอนคร่อมร่างเด็กอ้วน มองสบตาอยู่นานหลายนาที)
เจ้าเปา : หูเฮียเเดงอ่ะ ไม่สบายหรือเปล่า กินยาหรือยัง?
เฮียวิน : อ่อยเก่งจังเลยนะอ้วน
เจ้าเปา : ผมเปล่าอ่อยซะหน่อย อุ้ยนั่นมัน!! (ยกนิ้วจิ้มบริเวณหน้าอกที่มีรอยสักเพิ่มขึ้นมาใหม่)
เฮียวิน : ชื่อเมีย
เจ้าเปา : .... (ไม่พูดอะไรออกมามองตาเฮียวินนิ่งๆ นานหลายนาที จนในที่สุดก็คว้าคอเสื้อลงมา ริมฝีปากประกบเข้าด้วยกัน)