ภารโรงที่รัก

เพราะความเข้าใจผิดแถมของกลางก็ยังอยู่ในมือเธอ หลักฐานทนโท่กลายเป็นสิ่งที่มัดตัวเธอไว้แน่น เธอจึงต้องทำตามที่เขาบอกอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยง แต่ใครจะไปรู้ว่าเขาถึงกับใช้วิธีแสนต่ำช้าแบบนั้น เขากักตัวเธอไว้ใต้ร่างแสนโสมมนั้นนานถึงสามวันสามคืน!

เขาเข้าหาเธอด้วยวิธีแสนสกปรก แต่ทำไมใจเจ้ากรรมของเธอกลับยินยอมให้เขาอยู่ร่ำไป....

“เอ่อ.. หลบหน่อยสิ”

“ทำไมต้องหลบ นี่ห้องของฉัน” ร่างสูงก้มลงกระซิบข้างหูอย่างหยอกล้อ ตาคมจ้องมองเธอทั่วทั้งตัวอย่างลวนลาม จนสาวน้อยหลุบตาอย่างเขินอาย

“นี่ อย่าแกล้งกันนักได้มั้ย” เขาจะรังแกกันเกินไปหรือเปล่า...

“ใครว่าแกล้ง”

“ว้าย” เธอร้องอย่างตกใจเมื่อโดนดึงเข้าไปในอ้อมกอดแกร่งของอีกฝ่าย

ตึกตัก ตึกตัก....

หัวใจของเธอเต้นแรงขึ้นทันทีเมื่อหน้าอกเธอสัมผัสกับกล้ามเนื้อแกร่งของฝ่ายตรงข้าม แม้ว่าจะมีเสื้อผ้าของเขากับผ้าขนหนูของเธอกั้นเอาไว้ แต่กลับทำให้เธอตัวร้อนผ่าวขึ้นมาอย่างไม่มีสาเหตุ เหมือนกับว่าเพียงเขาแตะ ตัวเธอก็ร้อนเป็นไฟ เธอสบมองตาคมดุคู่นั้นอย่างเหม่อลอย

เสียงออดหน้าประตูดังขึ้นทำให้หญิงสาวสะดุ้ง ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกที่บรรยากาศอันตรายเมื่อครู่ได้อันตรธานหายไป

“คงเป็นอาหารมั้ง ลุงออกไปดูก่อนสิ” เธอรีบดันร่างสูงออกไป ทำให้รู้ตัวว่ามือเขากำลังตะปบที่หน้าอกเธออยู่ สาวน้อยหน้าแดงทันทีกับความมือไวใจเร็วของอีกฝ่าย

ไอลุงโรคจิต!