กาลครั้งหนึ่ง..นั้น..นิรันดร

สามปีนะกรี อย่าให้การไปครั้งนี้ของกานสูญเปล่า กานต้องได้สองอย่าง ทั้งได้ทำประโยชน์ในสิ่งที่กานตั้งใจไว้ แล้วก็พิสูจน์รักแท้ของเรา กานเชื่อนะ ว่าแม้เราจะไม่ได้ติดต่อคนที่เรารักเลย หากใจเราเป็นของเขา มันก็ยังคงเป็นอยู่อย่างนั้น ไม่มีอะไรมาเปลี่ยนได้ นอกจากตัวของเราเอง กานจะรอวันนั้นด้วยใจจดจ่อ
รักกรียุทธ์ของกานพลูเสมอ
กานพลู

ห้าปีต่อมา..
‘กรียุทธ์’ เด็กหนุ่มวัยยี่สิบสอง ผู้อ่อนโยน ขี้เล่น ขยันขันแข็ง มองโลกในแง่ดี ผู้ซึ่งเป็นหัวเรี่ยวหัวแรงและกำลังสำคัญของไร่ส้มภูสนะสมบัติหนึ่งเดียวของครอบครัวเมื่อห้าปีที่แล้ว กลายมาเป็นพ่อเลี้ยงกรียุทธ์ผู้เคร่งขรึม เย็นชา ซึ่งต้องรับผิดชอบดูแลทั้งไร่ส้ม ปางไม้ ธุรกิจสิ่งทอ ตลอดจน.. ‘เหมือนฝัน’ เด็กหญิงตัวน้อยวัยสี่ขวบผู้เป็นเสมือนแก้วตาดวงใจ

‘กานพลู’ หญิงสาวที่มีหัวใจเปี่ยมไปด้วยรัก ห้าปีที่ห่างหาย บัดนี้เธอกลับมาในฐานะครูพี่เลี้ยงเด็กหญิงเหมือนฝัน ลูกสาวคนเดียวของเขา ‘พ่อเลี้ยงกรียุทธ์’

_________
“เธอไม่มีสิทธิ์เดินหนีฉัน ฉันเป็นนายจ้าง เธอเป็นลูกจ้าง ฉันถามเธอต้องตอบ!”
“ใช่ค่ะ งานถนัดของฉันคือครูสอนเด็ก แต่ถ้าพ่อเลี้ยงจะเรียกว่าพี่เลี้ยงเด็กก็ถือว่าใช่เหมือนกัน ฉันกลับมาที่นี่เพื่อมาทำงาน เป็นครูพี่เลี้ยงน้องฝัน ลูกสาวของคุณ!”
หน้าเรียวสวยเชิดขึ้นคล้ายจะถามว่า ‘ชัดพอไหม’

“แล้วทำไมต้องเลือกมาที่นี่ ทำไม! ทะเลาะกันเหรอ หนีหมอนั่นมาอยู่ที่นี่ใช่ไหม มันหอบลูกมาตามแล้วไง กลับไปอยู่กับมันเลยสิ ไปเลย!”

กานพลูย่นคิ้วใส่คนอารมณ์ร้ายตรงหน้า นี่แสดงว่าเขาคงเห็นผู้ใหญ่วัฒน์กับนายคีแล้ว เผลอๆ คงแอบดูพวกเธออยู่ห่างๆ ถึงฟังไม่ได้ศัพท์จับมากระเดียดเอาแบบนี้ ป่วยการจะโต้เถียง ครูสาวขยับจะเดินหนีอีกครั้งแต่คนพาลกลับเดินมาขวางแล้วยังรั้งแขนเธอไว้ มองเธอด้วยสายตาที่ดูถูก

“อ้อ ตอนนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้วสินะ ไม่เหมือนเมื่อห้าปีที่แล้วที่มีแค่ไร่ภูสนะ จมูกไวดีนี่ แต่รู้เอาไว้ด้วย ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นปางไม้ ผ้าไหม ไร่ส้ม ทุกอย่างเป็นของเหมือนฝัน ลูกสาวคนเดียวของฉัน!”

ริมฝีปากสวยเม้มแน่น ดวงตาคู่สวยมองดวงตาที่ฉายแววดูถูกของชายหนุ่มอย่างท้าทาย ราวกับจะบอกเขาว่า ‘แล้วยังไง!’

“เธอมันคนสับปลับ! เชื่อถือไม่ได้ ไหนบอกว่าสามปีเราจะกลับมาเจอกัน”

“ถ้าต่างคนต่างไม่มีใคร”

“แล้วคุณมีใคร!”

“ไม่ใช่ฉัน..”

________________

ไม่ว่ากาลครั้งหนึ่ง..เคยเป็นอย่างไร
แต่จากนี้ไป..จะเป็นนิรันดร์

หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ในชื่อ ‘รอรักกับดักร้าย’ เนื้อหาหลักยังคงเดิม ผู้เขียนปรับเปลี่ยนแค่ช่วงเวลาในการดำเนินเรื่องและภาษาพูด(บางลักษณะ) และชื่อเรื่องให้กลับมาคงตามต้นฉบับเดิม ตัดเรื่องราวของตนะวัฒน์(ผู้ใหญ่วัฒน์)กับหทัยแก้ว(ครูแก้ว)ออกไปเขียนขยายเป็นเล่มเดี่ยวแยกต่างหาก แล้วจะมีอีกเล่มเป็นเรื่องราวของเหมือนฝัน(น้องฝัน)กับตยาคี(พี่คี) รวมเป็นชุด ‘กาลครั้งหนึ่ง’ รวมทั้งหมดสามเล่ม จะค่อยๆ ทยอยออกมาให้ครบชุด