My Daddy คุณพ่อซาตาน

ยิ่งรักมากเท่าไหร่...ยิ่งแค้นมากเท่านั้น

การกลับมาของเพียงรรินทำให้ไฟแค้นในใจของเขตแดนปะทุขึ้น
สามปีที่ผ่านมา...เธอทิ้งเขากับลูกไปอย่างเลือดเย็น
วันนี้เขาจะทำให้เธอเจ็บปวดทุกลมหายใจ
“แม้แต่ปลายเล็บ ผมก็จะไม่มีวันให้คุณได้แตะต้องลูกของผม”
“ได้โปรดเถอะค่ะคุณเขตแดน ขอให้เพียงได้เห็นหน้าลูกสักครั้งเถอะนะคะ”
“คุณเป็นแค่พนักงาน ไม่มีสิทธิ์มาขอร้องเจ้านายอย่างผม”
“ผู้หญิงอย่างคุณมันน่าขยะแขยงที่สุด”

น้ำตาของเพียงรรินที่รินไหลไม่อาจมีความหมายใดๆอีกในสายตาของเขตแดน เขายังจดจำวันที่ลูกน้อยนอนร้องไห้อยู่บนเตียงได้ดี วันที่เธอหนีจากไปโดยไม่มีแม้แต่คำลา

“เพียงเจ็บจนจะทนไม่ไหวแล้ว”
“หากเพียงไม่รักคุณก็คงจะดี”
“หากเป็นไปได้เพียงอยากจะเกลียดคุณ ทำไมเพียงต้องรักคุณด้วย”