พยศหัวใจเจ้าทะเลทราย (ฉบับตีพิมพ์ครั้งที่ 3)

“นี่มันภาพบ้าบออะไร!”
ชีคซาร์ฟีคไม่เคยโกรธเกรี้ยวขนาดนี้มาก่อน ครั้งนี้เรียกได้ว่าเขาขาดสติไปเลยทีเดียว เพราะทันทีที่ชายหนุ่มเห็นภาพระหว่างเขากับวีน่าที่กำลังกอดกันบนเตียงกว้าง เขาก็ปากล้องของสโรชินีลงบนพื้นห้องน้ำอย่างไม่ไยดี หญิงสาวเข่าแทบทรุดเมื่อเห็นกล้องตัวโปรดถูกทำลายลงไปต่อหน้าต่อตา และสิ่งที่เจ้าชายซาร์ฟีคไม่เคยคาดคิดว่าจะได้เห็นก็คือ...น้ำตาที่ไหลพรากๆ ยิ่งกว่าน้ำตกไนแองการ่า
“กล้องฉัน โธ่...ทำไมถึงทำแบบนี้ เราพูดจากันดีๆ ก็ได้”
“พูดดีๆ งั้นเหรอ เธอเข้ามาวุ่นวายกับชีวิตฉันขนาดนี้ ยังจะให้ฉันมาพินอบพิเทาเธออยู่อีกหรือไง” ชีคหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงกร้าว ถ้าไม่เห็นว่าอีกฝ่ายเป็นผู้หญิงล่ะก็...เขาคงจะโยนไปให้บอดี้การด์จัดการไป แล้ว จะได้ไม่ต้องมาปวดสมองกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง
“หม่อมฉันผิดก็จริง แต่มันก็เป็นอาชีพของหม่อมฉันนี่เพคะ ส่วนไอ้ภาพบ้าๆ นั่น หม่อมฉันก็ไม่ได้ตั้งใจถ่ายที่เตียงซักหน่อย ตอนที่ฝ่าบาทเอาไปทอดพระเนตรไม่เห็นหรือเพคะ ว่ามันมีอยู่ที่มุมภาพนิดเดียว จนแทบจะมองไม่ออกว่าใครเป็นใคร”
สโรชินีพยายามแก้ตัว แต่ก็ไม่ได้ทำให้อุณหภูมิความโกรธของเขาลดลงแต่อย่างใด รังแต่จะเพิ่มขึ้นจนปรอทแทบแตก
‘ขยันหาข้อแก้ตัวจังนะยัยเด็กกะโปโล อยากรู้นักว่าเธอจะแก้ตัวไปได้ซักกี่น้ำ!’