บ่วงมัจจุราช

คำว่า 'บุญคุณ' พรากทุกอย่างไปจากเธอ
แต่เพียงเท่านั้น 'เขา' ยังไม่สาแก่ใจ

------------------------------

“รังเกียจฉันงั้นหรือ ฉันเป็นผัวคนแรกของเธอเลยนะ”

หญิงสาวน้ำตาซึมเมื่อเขาจี้จุด ก่อนที่ปราณจะใช้สองมือง้างแขนทั้งสองข้างของเธอออก แล้วกดลงกับเตียง

ฉกใบหน้าเข้าใกล้ดวงหน้าหวานอย่างกักขฬะ ทำให้เธอรับรู้ได้ว่าเขาเริ่มเมานิด ๆ จากกลิ่นแอลกอฮอล์ที่ฉุนมา

“ฉันไม่ยินดียินร้ายกับเรื่องแบบนี้หรอกค่ะ ถือว่าทำบุญให้คนจรจัดไปเสีย...เผื่อชีวิตจะดีขึ้นบ้าง” แกล้งบอกหมายจะทำให้เขาเจ็บใจ

“งั้นสิ !? ปากดีแบบนี้สงสัยจะอยากให้ฉันทำอีก ตะกี้ยังไม่ถึงใจล่ะสิท่า งั้นดีเลย...ฉันกำลังต้องการเธออยู่พอดี รื้อฟื้นความหลังอีกสักรอบสองรอบ เธอจะเลิกพูดแบบนี้ไปเลยแหละ”

เขาไม่พูดเปล่า ถือโอกาสถอดเสื้อยืดของเธอ ทว่าหญิงสาวขัดขืนแต่ก็ถอดได้ไม่ยากเกินความสามารถคนตัวใหญ่ ไม่นานอกสวยก็ชูชันท้าทายสายตาของเขาอีกครั้ง สร้างความซาบซ่านให้กับชายหนุ่มได้มากมาย

“อย่าทำพริมเลยนะคะ พริมเจ็บ”

หญิงสาวอ้อนวอนจนไม่เหลือเค้าของคนปากเก่งเมื่อครู่เลย เธออยากจะร้องไห้ แต่น้ำตาก็ไม่มีจะไหลอีกแล้ว

“ตอนทิพย์ใกล้ตาย ทิพย์ขอร้องเธอแบบที่เธอกำลังทำรึเปล่านะ”

------------------------------

นิยายเรื่องนี้ค่อนข้างหน่วง โปรดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ