สัญญาเถื่อนเมียบำเรอ

ผิดเหรอที่ผู้ร้ายอย่างเขาจะมีหัวใจเหมือนคนทั่วไป ผิดเหรอที่ความรักของเขานั่นแสดงออกให้เห็นมากกว่าคำพูด ผิดเหรอที่คำว่ารักมันไม่สำคัญเท่ากับการกระทำที่ทำให้เห็นในแต่ละวัน แม้เธอจะเกลียดสองมือที่เปื้อนเลือดของเขา แต่เขาก็จะใช้มือทั้งสองข้างกอดรั้งเธอไว้กับตัว เพราะเขา "รักเธอ"

ตัวอย่าง....

“ฉันต้องปกป้องตัวเอง และเธอเชื่อเหรอว่าฉันฆ่ามันเจน อีกอย่างถ้ามันไม่ตาย ฉันก็ต้องตาย” คลังแสงอยากจะอธิบาย แต่สายตาของคนที่เขารักที่จ้องมองมานั้น มันบอกชัดว่าเจนจิราตัดสินเขาเป็นผู้ร้ายไปแล้ว หล่อนไม่เคยเชื่อเขาเลย ไม่เคยเลยสักครั้งที่จะเชื่อเขา
“คนเลวๆ อย่างคุณ ตายไปก็ไม่มีใครนึกถึงหรอก” เจนจิราโต้ตอบกลับไปด้วยความเกลียดชังคนตัวโต เพราะเขา...ชีวิตของเธอถึงพัง ความฝันที่มีทุกอย่างต้องหักมุมเพราะเขา และตอนนี้เธอยังต้องอุ้มท้องลูกของเขาอีก ไม่ได้...ลูกของเธอจะต้องไม่มีพ่อระยำแบบเขา
“เธออยากให้ฉันตายมากใช่ไหมเจน เธอเกลียดฉันมากใช่ไหม เธอเกลียดแต่ฉันรัก รู้ไหม...ฉันรักเธอ” หนุ่มใหญ่เดินมาเขย่าไหล่มนแรงๆ พร้อมตะโกนย้ำคำรักให้เธอได้ยิน แม้ว่าหล่อนจะเกลียด แต่หล่อนก็ควรให้โอกาสหัวใจของเขาได้โอบกอดหล่อนและลูกน้อยบ้าง
“ใช่ ฉันเกลียดคุณ และหยุดพูดว่ารักฉันสักที ฉันเกลียดความรักของผู้ชายเลวระยำอย่างคุณ” เธอปัดมือของเขาออกจากไหล่มนของตัวเองทั้งน้ำตา เธอทั้งเกลียดทั้งแค้นคลังแสง และอีกใจก็เจ็บปวด เพราะเผลอไปรักผู้ร้ายอย่างเขาไปแล้ว เกลียด! เกลียดตัวเองที่สุดตอนนี้
“ฉันเข้าใจแล้ว ถ้าฉันตาย เธอจะสบายใจและยินดีใช่ไหม”
เขาถามคนตัวเล็กแล้วก้าวถอยห่างออกไปจากเธอ ก่อนจะหมุนตัวแล้วเดินจากไปทั้งน้ำตา ซึ่งน้ำตาของเขา เจนจิราก็ไม่มีโอกาสได้เห็นมัน เธอไม่รู้หรอกว่าผู้ชายหยาบกระด้างอย่างเขานั้นรักเธอมากแค่ไหน และตอนนี้กำลังร้องไห้เพราะเธอด้วยเช่นกัน ตลอดชีวิตของคลังแสงไม่เคยเสียน้ำตาให้ใคร แต่มาวันนี้เขากลับต้องร้องไห้เพราะหล่อน เพราะคนที่เขารักสุดหัวใจ
“ฉันไม่ได้ต้องการแบบนั้น”
หล่อนตอบเขาแผ่วเบาขณะที่เขาเดินจากไปไกลแล้ว เจนจิรานั่งทรุดกายลงกับพื้นหญ้าแล้วร้องไห้กับตัวเองเมื่อเหลือตัวคนเดียว จริงอยู่ที่เธอเกลียดเขา แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าอยากให้เขาตาย ให้ตายสิ...เธอเกลียดเขามากและก็รักผู้ชายที่แสนเลวคนนั้นมากเช่นกัน
ฮือๆๆๆ