ปรารถนารินใจ

เริ่มต้นด้วยความปรารถนา พันผูก
ค่อยรด ค่อยริน ซึมซาบสู่ใจ ก่อกลายเป็นเสน่หา

‘เรื่องของคืนนี้ ให้จบที่คืนนี้’
เขาประกาศชัดเจนว่าไม่มีวันสานต่อ แต่เมื่อเขาพูดจบก็คล้ายจะเห็นแววไหวจากนัยน์ตาคู่งามที่กระเพื่อม
แต่เพียงเสี้ยววินาทีเธอหลับตาลง ยอมเอนกายลงบนที่นอนนุ่ม ไร้ซึ่งคำทัดทาน ปองภพจึงสานต่อสิ่งที่เขาและเธอต่างก็ต้องการ แค่ความปรารถนาทางร่างกาย
ทั้งเขาและเธอต่างเคยผ่านมันมาแล้ว...