รักฉบับลับ

เขาเปรียบดังดวงดาวบนฟากฟ้า เธอเป็นดั่งหิ่งห้อยน้อยแสงเหนือพื้นดิน...

“คุณเป็นอะไรคะ! ฉันต้องเรียกรถพยาบาลไหม?”
“ถ้าไม่อยากเข้ามาก็ไปตามน้าจวบ”
ต้องตายืนหันรีหันขวางอย่างชั่งใจ
แต่ในที่สุดก็ตัดสินใจเปิดประตูห้องน้ำ เขาไม่ได้อยู่ด้านนอก เห็นเงารางๆ ผ่านกระจกบานเปลือยที่กั้นไว้ มือเล็กเอื้อมเลื่อนมันออก มีคนนอนหลับตาสบายใจอยู่ในอ่าง ศีรษะเขาขยับเอียงมาทางเธอเล็กน้อย เมื่อได้ยินเสียงประตูเคลื่อน
“อย่าบอกว่าคุณเป็นตะคริวในอ่างนี้นะ” เธอไม่มีวันเชื่อเด็ดขาด!
หากแต่เขาก็ไม่ได้เอ่ยสิ่งใด เพียงหันหน้ากลับไป แล้วยื่นแขนข้างหนึ่งออกมา
ต้องตาเดินเข้าไปอย่างเลี่ยงไม่ได้ บอกกับตัวเองว่า เมื่อก่อนเธอก็เคยช่วยเขาในลักษณะนี้มานักต่อนัก ต่างกันก็แค่... ตอนนั้นเขาป่วย


Note... โปรดตรวจสอบเเนวงานของผู้เขียนก่อนทำการดาวน์โหลด
ด้วยความรักเเละปรารถนาดีค่ะ

ปริยากร