บาปรักรัญจวนใจ

“ติณณ์” และ “เกวลี”
ต่างก็รู้ดีว่าพวกเขานั้นเดินอยู่บนเส้นขนาน
10 ปีที่เธอแอบคิดกับเขาเกินคำว่า “เพื่อน”
ขณะที่เขามีคนที่เรียกว่า “แฟน”

ทุกอย่างคงถูกต้องดีงาม

หากพวกเขาไม่ได้พลาด
เผลอทำในสิ่งที่เกินกว่า “เพื่อน” หรือ “แฟน” จะทำต่อกัน!

*****************************

“ก็อย่างที่บอกไง! ว่าให้ลืมมันไปซะ เรื่องทุกอย่างมันเป็นอุบัติเหตุ...ติณณ์ไม่ต้องรู้สึกผิด ไม่ต้องขอโทษ ไม่ต้องสนใจ เราเองก็จะลืมมันเหมือนกัน!”
“รู้สึกผิด ขอโทษ ไม่ต้องสนใจงั้นเหรอ!” ติณณภพเค้นเสียงออกมาอย่างเดือดดาล
เกวลีค่อยๆ ก้าวถอยหลัง เมื่อเห็นว่าเขาย่ำเท้าเข้ามาด้วยอาการคุกคาม
“ฉันไม่ได้รู้สึกผิด โคตรจะไม่รู้สึกผิดเลยด้วยเกวลี! รู้ไหมเพราะอะไร เพราะไอ้เรื่องทั้งหมดนั่นน่ะ มันไม่ใช่อุบัติเหตุ ฉันตั้งใจทำ ได้ยินชัดไหมว่าฉัน ตั้ง - ใจ - ทำ!”
ทำไปขนาดนั้น ถ้าไม่ตั้งใจก็หมาแล้ว!
“ติณณ์!”
เกวลีแผดเสียงเรียกคนตรงหน้าอย่างตระหนกหวังเรียกสติเขาให้กลับคืนมา