พรหมลิขิตรัก(ไม่)ร้าย

“อาบน้ำเสร็จแล้วใช่มั้ย” เจตน์มองชุดที่เธอใส่ซึ่งเป็นเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งของเขาก่อนยิ้มเอ็นดู

“ค่ะ”

“ผมซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่เตรียมเอาไว้ให้แล้วล่ะ นั่นไง” เขาบุ้ยใบ้ไปยังโต๊ะไม้อเนกประสงค์ตัวหนึ่งที่ตั้งถัดจากชั้นวางโทรทัศน์ มีถุงหลายใบวางเรียงรายและประทับแบรนด์สินค้าหรู ซึ่งเธอดูก็รู้ว่าราคาคงหลายบาท

“ที่จริงไม่ต้องซื้อให้…”

“เปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ แล้วเดี๋ยวลงไปกินข้าวกับผม” เจตน์รีบบอกก่อนที่เธอจะเอ่ยจนจบ เขารู้ว่าเธอจะพูดอะไรออกมา

“เรามีเรื่องที่ต้องคุยกันอีกเยอะนะ” เอ่ยจบเขาก็ส่งยิ้มบางๆ มาให้ก่อนเดินออกไปจากห้อง ทิ้งให้เธอจัดการธุระส่วนตัวในห้องตามลำพัง