ซ่อนหัวใจไว้ในรอยรัก

ฉบับรีไรต์ มีนาคม 2565
**ท่านที่เคยซื้อไว้นานแล้วแนะนำให้อ่านกันใหม่นะคะ

เธอกับเขา พบกันครั้งแรกในวันวาเลนไทน์ เพราะยัยเพื่อนตัวแสบของเธอ
“งั้นเหรอ วันนี้วาเลนไทน์นะ ทำไมว่างได้ สวยๆ แบบนี้ ไม่มีเดตที่ไหนรึไง”
“ไม่ค่ะ โสดสนิท”
“ไม่น่าเชื่อ”
“เชื่อเถอะค่ะ แล้วพี่คีย์ล่ะคะ กลับมาวันที่สิบสี่กุมภา ฮั่นแน่ กลับมาเซอร์ไพรส์ใครรึเปล่า”
“พี่ยังไม่มีแฟน” ว่าพร้อมมองเธอตาเชื่อมหวาน
พี่ยังไม่มีแฟน พี่ยังไม่มีแฟน พี่ยังไม่มีแฟน เสียงนั้นดังวนซ้ำๆ ในหูของเธอ

<เขาชอบเธอตั้งแต่วันนั้น>
“ป้อนขนมพี่ด้วย เมล์มือเปื้อนแล้ว เดี๋ยวพี่ต้องขับรถอีก”
คีตะค่อยๆ ถอนริมฝีปากออกช้าๆ แต่ยังคงไม่ถอยห่าง ก่อนจะกระซิบเบาๆ
“ขนมปังก็อร่อย คนป้อนก็ด้วย”

<ทั้งๆ ที่ทุกอย่างกำลังไปได้ด้วยดี ทว่าเขากลับทำเธอสับสน>
“งั้นพี่ก็จะยอมปล่อยเมล์ไปก่อน แล้วเมล์จะได้รู้ว่าสิ่งที่เมล์คิด เมล์คิดผิด แล้วถ้าถึงเวลานั้น อย่าว่าพี่ใจร้ายก็แล้วกัน”

<เมื่อถึงเวลานั้น…>
“พี่คีย์! ทำไมต้องทำขนาดนี้ด้วย พี่ไม่ได้บอกคุณป้าเหรอว่าเราไม่ได้มีอะไรกัน อีกอย่างเราจะแต่งงานกันได้ไง เรายังไม่ได้แม้แต่จะคบกันเลย”
“งั้นก็เริ่มคบตั้งแต่ตอนนี้ วันนี้ วินาทีนี้ แล้วก็เตรียมตัวแต่งงานได้เลย”
“ฮะ! จะบ้าเหรอ ใจร้ายที่สุด”
“หึ ก็บอกแล้วไง ถ้าถึงเวลาจะว่าพี่ใจร้ายไม่ได้