บอสขา... อย่ามาทำให้รัก

“รักแรกพบของพี่เกิดขึ้นกับผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่ง ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ดูเหมือนจะบอบบางแต่เธอกลับเข้มแข็งอย่างไม่น่าเชื่อ เธอเป็นคนยิ้มเก่ง ไม่รู้จะพูดอะไรก็เอายิ้มเข้าสู้ ใช้รอยยิ้มหวาน ๆ นั้นเป็นใบเบิกทางให้ทุกคนต่างเอ็นดู และตกหลุมรัก แก้วพอจะรู้ไหม... ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร” รามินทร์ถามเสียงนุ่ม ใบหน้าของเขาไม่เคยจางรอยยิ้ม ดวงตาคู่คมหนักแน่นตอนนี้เจือไปด้วยความอ่อนหวานจนคนมองใจสั่นสะท้านเพราะความหวามไหวในอก

“ไม่จริงหรอก แก้วเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา สาวบ้านนอก ตัวก็เตี้ย หุ่นก็ไม่ดี หน้าตาก็... งั้น ๆ” เขาหัวเราะขึ้นมาทันทีกับคำวิจารณ์ตัวเองของสาวเจ้า
ใช่ แก้วกุดั่นก็เป็นอย่างที่เธอว่ามานั่นแหละ แต่ทุกอย่างที่รวมเป็นเธอมันคือสิ่งที่เขาชอบนี่นา อีกอย่าง... เขาก็ไม่รู้หรอกนะว่าทำไมต้องเป็นเธอ
การจะรักใครสักคนมันไม่ได้ต้องการเหตุผลอะไรมากมายไม่ใช่เหรอ ก็แค่ทำตามหัวใจสั่ง

------------
เธอจะเชื่อใจเขาได้จริง ๆ ใช่มั้ย
ระหว่างเรามันเป็นไปได้จริง ๆ หรือ
หลายคำถามเกิดขึ้นในหัวของแก้วกุดั่นตลอดเวลา
เพราะการกลับมาเจอกันอีกครั้งของเขาและเธอนั้นมันกำลังทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป
นอกจากเขาจะเป็น เจ้านายตัวร้าย... เขายังพรากความบริสุทธิ์ของเธอไป
และบอกด้วยท่าทีสบาย ๆ แต่คนฟังอย่างเธออยากจะร้องไห้ว่า...
"ผมจะรับผิดชอบคุณ"