ซาตานล่ารัก

“ไม่ต้องทำตัวกระแดะป้องกันน้ำเชื้อจากฉันหรอกนะ เพราะถ้าเธอท้องขึ้นมาจริงๆ ฉันมีปัญญาเลี้ยงลูกได้ แต่บอกไว้ก่อน…” ร่างสูงชี้นิ้วใส่ใบหน้าหวาน “ว่าฉันเอาแค่ลูก ส่วนตัวแม่จะไปตายที่ไหนก็ไป!!!”
หัวใจดวงน้อยบอบช้ำไปกับน้ำคำของเขา…
ดวงตากลมโตมีน้ำใสๆ เอ่อคลอ เธอพยายามอย่างที่สุดที่จะไม่ปล่อยให้มันไหลรินอาบแก้มนวล แต่ถึงกระนั้นเสียงสะอื้นก็ยังเล็ดลอดออกมาอยู่ดี
“ไม่ต้องห่วง… ถ้าวันนั้นมาถึงจริงๆ ฉันจะไม่เอาอะไรจากคุณเลยสักอย่าง แม้แต่ลูกฉันก็จะไม่อาลัยอาวรณ์!”
เสียงหวานเอ่ยชัดทุกถ้อยคำ