โซ่ซ่อนรัก

เพราะรัก...จึงได้หวนกลับไป
ถึงจะต้องช้ำก็ยินยอม

--------------------------------------------------

“ผมไม่ใช่ไอ้ทีปต์คนเดิมที่จะเป็นเสมือนเจ้าชายคอยเอาใจหรือดูแลคุณอีกแล้ว เผลอ ๆ ผมอาจจะแก้แค้นคุณด้วยซ้ำ” เขาบอกและก็อยากจะทำจริง การจากไปของโชติกายังเป็นรอยแผลขนาดใหญ่อยู่ภายในหัวใจ ถึงวันนี้ยังไม่จางหายทว่าก็ได้ยินวาจาที่ทำให้ลำตัวชะงักกึก
“โซ่ยินดีให้คุณแก้แค้น”
เธอยอมรับทุกอย่าง ไม่ว่าอย่างไรก็จะขอกลับมาอยู่ข้าง ๆ กับผู้ชายร่างโตคนนี้ ขอแค่เขาคนเดียวเท่านั้น ถึงจะเจ็บลึกกับการกระทำที่แข็งกระด้างก็พร้อมเผชิญ
“ฮ่า ๆ...คุณบ้าไปแล้วแน่ ๆ ถึงอยากกลับมาหาผู้ชายที่ไม่เหลืออะไร” น่าขันกับความคิดของอดีตคนรัก เจ้าหล่อนเมา หรือว่าสมองเสื่อมหรืออย่างไร
“ทำยังไงโซ่ถึงจะได้กลับมาอยู่ที่นี่” ท่าทางของโชติกาไม่มีความลังเล เธอพร้อมจะอยู่ที่ไร่นี้กับคนไม่เหลืออะไรอย่างเขา ส่วนคนรับฟังนิ่งงันไป นัยน์ตาจ้องลึกเข้าไปค้นหาความจริง หัวใจเกิดการลังเลทันที เพราะรู้ดีว่าโชติกาคิดจะทำอะไรแล้วไม่มีทางเปลี่ยนใจ นาทีหนึ่งจึงเหยียดยิ้มเจ้าเล่ห์
“อยากอยู่นักหรือครับ งั้นก็ยินดีต้อนรับ...”
ดีเหมือนกัน!! เขาก็อยากแก้แค้นคนที่ทิ้งเขาไป อยากให้เจ้าหล่อนได้สัมผัสถึงความเจ็บปวดของผู้ชายคนนี้
“แต่คุณจะไม่ได้อยู่ในฐานะภรรยาของผม จะเป็นแค่ ผู้หญิงขายตัว ที่ผมจะหิ้วมาค้างที่บ้านสักเดือนสองเดือน เอาไหมครับ”