จองจำหัวใจ ด้วยไฟรัก

(เคยตีพิม์เป็นเล่ม)
‘ปรมัทท์(ปรินซ์) ถิรการกุล เซดริกซ์’ ไม่ได้เดินทางกลับเมืองไทยเพียงเพื่อเข้ารับตำแหน่งความเป็นประธานบริษัทสายการบินยักษ์ใหญ่ในแถบภูมิภาคเอเซียแปซิฟิกเท่านั้น แต่เขาต้องการครอบครองทุกอย่างที่เคยเป็นของอดีตเจ้าของกิจการแห่งนี้ด้วย ไม่เว้นแม้กระทั่งสาวสวยหน้าหวานทายาทเพียงคนเดียวของตระกูล

เพียงแรกเห็นหน้า เขาไม่รีรอเลยที่จะหาทางใช้เงื่อนไขที่มีเหนือกว่าทุกประการ บีบบังคับผูกมัดให้เธอต้องตกเป็นของเขา ปัญหาความขัดแย้งระหว่างสองตระกูลที่มีมาช้านาน ทำให้ผู้ชายหัวแข็งอย่างปรมัทท์ไม่ยอมลดละกฏเกณฑ์และอำนาจสั่งการอย่างไร้เหตุผล และเขาก็มีเป้าหมายชั่วร้ายบางอย่างที่อยากจะทำกับเธอ

“ผมอยากมีลูกน่ารักๆ กับคุณสักคน เอาไว้ให้คุณเลี้ยงแก้เหงา... คุณว่าดีไหม”

‘สิริพัชชา(ใบพลู) เจษทรางกูร’ ไม่ได้ต่อสู้กับผู้ชายที่เข้ามาครอบงำชีวิตเธออย่างไร้ความชอบธรรม ด้วยการใช้ความรุนแรงตอบโต้เขากลับ สาวสวยผู้มีความงามอันเพียบพร้อม เรียบง่าย รู้ดีว่าการต่อกรด้วยวิธีตาต่อตาฟันต่อฟันกับผู้ชายร้ายกาจเช่นเขา ถือเป็นความโง่เขลาและไม่ควรจะนำมาใช้หากต้องการชัยชนะที่เหนือกว่า

แต่ความต้องการของหัวใจกับเป้าหมายที่ต้องเดินเพื่อกำชัยชนะ ทำให้ทุกอย่างไม่สามารถหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกันได้ ผู้ชายที่คิดว่าตัวเองเป็นฝ่ายควบคุมกฏเกณฑ์และอยู่เหนือปัญหาทุกอย่าง มีอันดิ้นพล่านแทบอยู่ไม่เป็นสุข เมื่อคนที่คิดว่าเป็นของตายและกลายเป็นสมบัติถาวรของตัวเอง กำลังยื่นความประสงค์ขอเดินออกจากชีวิตเขา

ปรมัทท์ต้องเสี่ยงที่จะต่อสู้อย่างหนัก กับจิตใจที่โหยหาอิสระและสภาพจิตใจที่อ่อนแอสิ้นหวังของผู้หญิงที่ตัวเองไม่เคยบอกเธอเลยสักครั้งว่ารัก... เขากระโจนเข้าขัดขวางและทำทุกวิถีทาง เพื่อให้เธอและทายาทที่จะเกิดมาได้ตกเป็นของเขาอย่างถูกต้องด้วยกฏหมาย และเหนือสิ่งอื่นใดก็หวังกอบกู้ศรัทธาให้เธอมองว่าเขาสามารถเป็นพ่อของลูกและสามีที่ดีของเธอได้

“ผมปรับตำแหน่งให้คุณมาเป็นผู้ช่วย คุณก็ต้องมีหน้าที่ช่วยผมในทุกเรื่อง... รู้ไหมเวลาคุณทำตัวว่านอนสอนง่าย คุณจะเป็นผู้หญิงน่าหลงใหลมาก”
“แต่เรื่องที่คุณตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะนอนไม่หลับ มันสมควรที่จะอยู่ในขอบข่าย ความรับผิดชอบตรงนี้ด้วย งั้นเหรอคะ”
“อย่าลีลาท่ามาก ไม่ว่าจะที่ห้องทำงาน หรือบนเตียงนอน ความรับผิดชอบของคุณก็ยังเหมือนเดิม...
นั่นคือ ช่วยผมทำทุกอย่างด้วยความเต็มใจ จนกว่าผมจะสั่งให้คุณหยุด”