นางมารน้อยข้ามภพ เล่ม 1 (3 เล่มจบ)

ของขวัญที่อาจูคิดว่าเหมาะจะมอบให้ตัวเองเนื่องในวันครบรอบวันเกิดเบญจเพส คือการซื้อทัวร์ “ตามรอยมังกรหยก” ทัวร์รูปแบบเก๋ไก๋ ที่ให้บรรดาลูกทัวร์แต่งตัวโบราณย้อนยุค แล้วพาท่องเที่ยวไปตามสถานที่ที่เหมือนหลุดออกมาจากนิยายจีนกำลังภายในที่เธอชื่นชอบจนถึงขั้นคลั่งไคล้

เธอซื้อแพคเกจมาเที่ยวจีน...ไม่นึกว่าแพคเกจทัวร์ครั้งนี้จะไม่ใช่แค่พาไปดูเมืองโบราณต้าลี่ เยี่ยมชมเมืองโบราณลี่เจียง ดูหิมะที่หุบเขาหิมะมังกรหยก แล้วพาท่องไปในทุ่งหญ้าหวินซานผิงมลฑลยูนนาน แต่มันยังพาเธอทะลุมิติข้ามกาลเวลามาอยู่ในร่างเด็กสาวสารร่างอ้อนแอ้นบอบบางผมยาวเฟื้อยอีกต่างหาก!

นึกถึงสาเหตุที่ทำให้วิญญาณเธอทะลุมิติข้ามกาลเวลามาแล้วก็อยากจะหัวเราะ...

ตอนนั้นเพราะสังเกตเห็นกระบี่เขรอะสนิมแปลกๆ วางอยู่ในโพรงต้นไม้ในทุ่งหญ้าหวินซานผิง ดูอย่างไรก็ไม่ใช่ของจัดแสดง เธอสงสัยปนคิดว่าอาจเป็นของโบราณตกสำรวจ ก็เลยหวังดีอยากช่วยแหวกเถาวัลย์ เขี่ยปัดฝุ่นออกจากของที่อาจเป็น “วัตถุโบราณตกสำรวจ” ส่วนหนึ่งก็เพราะอยากจะดูให้ถนัดๆ ก่อนกระโตกกระตากโวยวาย...ใครจะคิดว่าความหวังดีไม่เข้าเรื่องนั่นจะทำให้โดนงูฉกมือ หมดสติไป พอรู้สึกตัวอีกที ก็มาอยู่ในร่างสาวน้อยดวงกุดร่างนี้แล้ว!

เธอไม่รู้หรอกว่ายายเด็กนี่เป็นใคร รู้แต่ว่าวินาทีแรกที่รู้สึกตัวขึ้นมา ในใจของเด็กคนนี้เหมือนมีกลุ่มก้อนความโกรธแค้นอัดแน่นไปหมด แต่เค้นสมองนึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก ข้อมูลที่รู้ก็มีแค่เรื่องที่ดูเหมือนเด็กสาวคนนี้จะประสบอุบัติเหตุ พลัดตกเขา แล้วได้อิตาจอมยุทธ์ที่เหมือนจะมีดีแค่หน้าตาช่วยเอาไว้

คนอื่นหลงมิติมาได้สามีหล่อรวยเวอร์วัง บ้างเป็นพระชายาอ๋อง บ้างเป็นพระสนม บางคนได้ดิบได้ดีเป็นถึงฮองเฮา แต่เธอดันวิญญาณทะลุมิติมาเป็นทาสรับใช้อิตาจ้าวหุบเขาโฉดโหดเถื่อนที่ต้องยอบกายคาราวะ เรียก "อาจารย์"

หึ...อาจารย์บ้าบออันใดกัน!
ถ้ายอมให้โขกสับกันง่ายๆ ก็โง่น่ะสิ!

(3 เล่มจบ)