เวนิสร้ายพ่ายเกมรัก

นิยายชุด หวามรักสุภาพบุรุษ
ลำดับที่ 1 มธุรสในแก้วไวน์
ลำดับที่ 2 หวงรักพิศวาสร้าย
ลำดับที่ 3 เวนิสร้ายพ่ายเกมรัก



“นั่นเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง เห็นไหม...มันไม่ยากเย็นอะไรเลย”
“ถ้างั้นฉันขอกลับไปพักที่โรงแรมตามเดิม”
“จะกลับไปอีกทำไมล่ะ ในเมื่ออุตส่าห์หนีออกมาแล้ว ผมยินดีให้คุณอยู่ในพาลาซโซ่ กราเซียล่า อันที่จริงคุณอยู่ที่นี่ก็ดีเหมือนกัน เป็นการสะดวกสำหรับผม”
“พูดอย่างนี้หมายความว่ายังไง...”
ให้ตายสิ เธอไม่ไว้ใจเขาเลย โดยเฉพาะสายตาที่เขามองมานั้นมันทำให้เธอรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ชอบกล
“ฉันทำงานเป็นพีอาร์ให้โรงแรมของคุณ ไม่มีอย่างอื่นนะจะบอกให้”
“มันก็ไม่แน่” ริกคาโดตอบ “คุณอาจจะหลงเสน่ห์ผมเข้าก็ได้ และผมไม่โง่ที่คิดจะปฏิเสธหรอกนะ อันที่จริงผมค่อนข้างผิดหวังที่คุณยืนยันว่าจะทำตามสัญญาด้วยซ้ำ เพราะมันทำให้ผมต้องเสียเวลาจีบเอาใจคุณอีกพักใหญ่กว่าคุณจะยอมขึ้นเตียงกับผม คุณน่าจะเลือกใช้หนี้ค่าปรับด้วยตัวคุณเองมากกว่า...วิธีนั้นผมไม่ต้องเสียเวลารอเลย เพราะผมพร้อมจะพาคุณขึ้นเตียงทุกเมื่อ”
กังสดาลร้องอย่างตกใจ มองหน้าเขาอย่างเกลียดชัง “มันจะมากไปแล้ว”
“เราจะค่อยๆ ศึกษากันไป เดือนแรกนี่เราจะสร้างความคุ้นเคยกันก่อน”
“คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ” เธอประณามเขาเสียงสั่น
ริกคาโดพยักหน้า
“อาจเป็นได้ เรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับผม จนกระทั่งเวลานี้ คุณเป็นของเล่นชิ้นใหม่ที่จะสร้างความเพลิดเพลินให้ผมได้มากเชียวล่ะคนสวย ผมจะเฝ้าดูคุณทำงานทุกวัน และผมห้ามคุณส่งสายตาหว่านเสน่ห์ให้ใครอีก จำเอาไว้”
กังสดาลกำมือแน่น กระทืบเท้าอย่างขัดใจที่เขาพูดจาเอาแต่ได้ฝ่ายเดียว
“กรี๊ด...” เธอร้องอย่างสุดจะกลั้น ในความดื้อด้านของริกคาโด “คุณพูดจาพร่ำเพ้อเอาแต่ใจ ไม่มีเหตุผล”
ริกคาโดลุกขึ้นยืน เดินเข้ามาคว้าร่างบางเข้าชิดอกกว้าง ยกมือขึ้นแตะรอยบุ๋มที่ข้างแก้มนวลอย่างอ่อนโยน
“ผมไม่ได้พร่ำเพ้อ ผมชอบคุณ ถูกใจคุณ ในเมื่อพูดดีแล้วไม่ฟัง ขืนจะหนี ผมก็ต้องใช้วิธีนี้ปราบพยศคุณ”
“แต่ฉันเคยบอกคุณแล้วว่า...ไม่... ฉันไม่ลดตัวไปเป็นเมียเก็บเมียลับของผู้ชายคนไหนทั้งนั้น” เธอบอกเสียงฉุนเฉียว หน้าบึ้งตึง “ฉันไม่นึกพิศวาสในตัวคุณสักนิด ปล่อยฉันนะ!” เธอพูดและดิ้นเพื่อให้หลุดจากปลอกแขนเหล็กที่โอบรัดไว้แน่น
“เพราะคุณไม่อยากนั่นแหละ ทำให้คุณน่าสนใจ” เขายิ้ม ดวงตาเหมือนสิงโตวาววับ “คุณเป็นความท้าทายแบบใหม่ที่ผมไม่เคยเจอ จะบอกอะไรให้...ตั้งแต่เห็นคุณครั้งแรก ความปรารถนาของผม...มันก็สั่งให้ผมลากตัวคุณขึ้นเตียงให้เร็วที่สุด แต่ผมกำลังพยายามเหนี่ยวรั้งสัญชาตญาณดิบนั่นจนกว่าคุณจะรู้จักผมดีกว่านี้อีกสักหน่อย ผมอยากให้คุณยินยอมพร้อมใจมากกว่า”
กังสดาลฟังคารมเขาแล้วถึงกับอึ้ง ดวงตาเบิกกว้างด้วยความกลัวและหวาดหวั่น

ปล. จะให้ฟินกว่านี้ กดอ่านตัวอย่างเลยค่ะ หุ หุ

ปล. นิยายเรื่องนี้เคยตีพิมพ์กับ สนพ. เมื่อสามปีที่แล้ว ถ้ามีแล้วไม่ต้องโหลดนะคะ เนื้อหาคงเดิมแต่นำมาขัดเกลาสำนวนใหม่