เลขายอดยาหยี

ภาคภูมิ ท่านประธานหนุ่มหล่อแห่งบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่ระดับประเทศที่มีมูลค่านับหมื่นล้านบาท เขาเป็นชายหนุ่มที่มีครบสูตรทั้งรูปหล่อ ร่ำรวยและมีชาติตระกูล สาวๆ มากมายหลงใหลใฝ่ฝันที่จะได้เคียงคู่เขาในฐานะภรรยา แต่ยังไม่เคยมีหญิงสาวคนไหนเฉียดใกล้ตำแหน่งนั้นเลยแม้แต่คนเดียว!!!

พราวฟ้า เลขานุการสาวผู้มีใบหน้าสวยเฉี่ยวเปรี้ยวสะบัดและมีความมั่นใจสูงไม่แคร์สายตาใคร เพราะผู้ชายทุกคนที่เข้าหาล้วนหวังในเรือนร่างอันแสนเซ็กซี่ของเธอ เมื่อถูกปฏิเสธก็ต่างหลบลี้หายหน้าไร้ซึ่งความจริงใจเธอจึงครองตัวเป็นโสดตลอดมา แต่หญิงสาวไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าคนที่แทรกซึมเข้ามาในหัวใจเธอทีละนิดจนครอบครองมันไปทั้งดวงคือเจ้านายหนุ่มรูปหล่อที่มักตำหนิเธอเรื่องการแต่งตัวที่เซ็กซี่เกินพิกัดอยู่ทุกวัน

“งอนอะไรนักหนาฮึ” ภาคภูมิถามพลางดึงร่างคนที่นอนอยู่ข้างๆ มากอด
“พราวไม่ได้งอน” ปากบอกไม่ได้งอนแต่ใบหน้างอง้ำและการพยายามสะบัดกายออกจากอ้อมกอดของเขาทำให้ภาคภูมิอมยิ้ม
“ไม่ได้งอนแล้วหนีมาเที่ยวไกลๆ คนเดียวแบบนี้ได้ยังไง แถมยังใส่บิกินีล่อตาล่อใจผู้ชายคนอื่นอีก ของๆ ผมพราวไม่มีสิทธิ์เอาไปโชว์ให้คนอื่นดูนะ”
“พราวแค่อยากมาเที่ยวแล้วคุณภาคจะตามมาทำไมคะ”
“เมียงอนหนีมาแบบนี้ผมก็ต้องตามมาสิ ยิ่งเมียผมทั้งสวยทั้งเซ็กซี่ขนาดนี้จะปล่อยให้ห่างสายตาได้ยังไง ผมเห็นนะว่าไอ้พวกที่สระว่ายน้ำมันมองพราวตาเป็นมันน่ะ”
“ไม่ต้องมาพูดเลย ปล่อยพราวได้แล้วค่ะ คุณภาคกอดแน่นแบบนี้พราวหายใจไม่ออก” พราวฟ้าพยายามดิ้นรนออกจากอ้อมกอดที่รัดแน่ของภาคภูมิแต่ก็ไม่เป็นผล ส่วนชายหนุ่มเมื่อเห็นว่าหญิงสาวยังไม่หายงอนเสียทีจึงใช้วิธี ‘ง้อ’ ตามแบบฉบับของเขาจนพราวฟ้าอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอด