เล่ห์รักเกมกามเทพ

การให้ความช่วยเหลือพ่อของเธอ ทำให้เขาได้หล่อนมาเป็นการตอบแทน
ความหวาดหวั่นในแววตาคู่งาม ทำให้เขาสนุกทุกครั้งที่ได้กลั่นแกล้ง
ความบริสุทธิ์ ไร้เดียงสา ทำให้เขาหลงใหลเสมอยามได้สัมผัสใกล้ชิด
ความอบอุ่นที่ก่อเกิดในหัวใจ ทำให้เขาได้เรียนรู้ความหมายของคำว่า ‘รัก’

------------------------------------------------------------------------------------
ปากเล็กๆ ขยับพร้อมกับพยายามดิ้นอึกอัก หัวใจดวงน้อยเต้นแรงกับสัมผัสที่ไม่เคยได้รับมาก่อน
คำสั่งของหญิงสาวทำให้พ่อเลี้ยงหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเธออีกครั้ง
“ทำไมต้องปล่อย ในเมื่อฉันมีสิทธิจะทำอะไรกับเธอก็ได้”
เสียงเข้มของคนเป็นต่อพูดด้วยแววตาเป็นประกาย
ปุณลดาอึ้งไปชั่วขณะ
ในที่สุด...วันที่เธอกลัวมาตลอดทั้งชีวิตก็มาถึง เธอพยายามรวบรวมความกล้าพูดต่อรองกับเขา
“พ่อเลี้ยงเห็นใจปุณเถอะนะคะ อย่าทำอะไรปุณเลย ปุณขอร้อง”
น้ำเสียงสั่นเครือเหมือนจะร้องไห้
“เธอบอกให้ฉันเห็นใจ แล้วเธอล่ะเห็นใจฉันบ้างรึเปล่า ค่าตัวเธอไม่ใช่น้อยๆ เลยนะ จะให้เธอมานั่งเล่นนอนเล่นอยู่บ้านฉันเฉยๆ มันคงเป็นไปไม่ได้”
“เรื่องนั้นปุณทราบค่ะ แต่พ่อเลี้ยงคงจะไม่ทำอะไรผู้หญิงที่ไม่เต็มใจหรอกใช่ไหมคะ ผู้หญิงของพ่อเลี้ยงมีตั้งมากมาย ขอแค่พ่อเลี้ยงต้องการ พวกเธอก็ต้องมาหาอยู่แล้ว เอ่อ....พ่อเลี้ยงปล่อยปุณไว้สักคนได้ไหมคะ พ่อเลี้ยงจะให้ปุณทำงานอะไรก็ได้ จะให้ทำงานบ้าน ทำไร่ หรือจะให้ไปทำงานที่ฟาร์ม ปุณก็ทำได้หมดเลยนะคะ”
เธอพยายามพูดอ้อนวอน พ่อเลี้ยงหนุ่มยักยิ้มมุมปาก
“ถ้าฉันต้องการคนงานคงไม่จ้างแพงขนาดนั้นหรอกมั้ง”
คำพูดของเขาทำให้เธอรู้ว่าการต่อรองส่อแววไม่เป็นผล
“หรือว่าถ้าพ่อเลี้ยงอยากได้เงินคืน ปุณขอเวลาหน่อยได้ไหมคะ ขอเวลาสักสองสามปี ปุณจะไปทำงานหาเงินมาใช้หนี้พ่อเลี้ยงเอง จะคิดดอกเบี้ยเท่าไรปุณไม่ว่าเลยนะคะ ขอแค่ให้พ่อเลี้ยงปล่อยปุณไปก็พอ”
คนเป็นรองเสนอเสร็จสรรพ แอบหวังลึกๆ ว่าเขาคงเห็นด้วยกับความคิดของเธอ
“ไม่เอา ฉันขี้เกียจรอ”