ลงหลักปักรัก

ทีแรกว่าจะไม่สน แต่พอได้ชิดใกล้
เหตุใดกลับหลงรัก...จนอยากปักหลักไว้กลางใจ

----------------------------------

“ซอไม่ควรอยู่คนเดียว”

“ฉันอยู่คนเดียวมาตั้งนานแล้วค่ะ จะอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตก็ไม่แปลกหรอก”
อยู่คนเดียวไปตลอดชีวิต...เก่ง ! เขายอมรับว่าเธอเก่ง ดีละ ยิ่งหนีแบบนี้ก็ยิ่งท้าทาย และเขายิ่งอยากอยู่ใกล้

หากพรรษศิกาเป็นต้นส้ม ส้มต้นนี้คือพันธุ์พื้นเมืองที่ทนทานต่อสภาพอากาศ ทนทานต่อโรค รวมทั้งแมลง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าจะคงกระพันหากมีคนคิดร้ายใช้เลื่อยตัดกลางลำต้น และในเมื่อเมื่อคืนเขาปักป้ายจองต้นส้มต้นนี้ไว้เรียบร้อยแล้ว เลื่อยคมแค่ไหนก็อย่าหวังว่าจะมาตัดต้นส้มเขาได้ อย่างมากก็ทำได้แค่ยืนหงอยๆ อยู่หน้าไร่

“นั่นมันก่อนที่ซอจะเจอผม เมื่อคืนซอได้ผมแล้ว อย่าคิดไม่รับผิดชอบโดยการชิ่งหนี”

“คุณนี่พูดไม่รู้เรื่อง”

“ไม่รู้ละ ผมจะอยู่เป็นเพื่อน”

“ฉันไม่ต้องการให้ใครอยู่เป็นเพื่อน”

“ไม่ให้อยู่เป็นเพื่อน...” ชายหนุ่มยิ้มกวน มองเมียหมาดๆ ด้วยสายตาหวานเชื่อม “งั้นอยู่เป็นผัว”

----------------------------------

พร้อมบทพิเศษ คุณพ่อลูกดก ท้ายเล่ม