เจ้าสาวที่(ไม่)รัก

“ขวัญไม่เคยคิดกับคุณท่านแบบนั้น และคุณท่านก็ไม่เคยคิดเกินเลยกับขวัญเหมือนกัน ขวัญต้องทำยังไงพี่วินถึงจะเชื่อ” การแต่งงานคือการผูกชีวิตของคนสองคนเข้าด้วยกัน ไม่ว่าเขาจะคิดเช่นไร แต่แท้จริงแล้วเธอแต่งงานกับเขาเพราะความรัก และอยากจะใช้ชีวิตด้วยกันไปจนแก่เฒ่า ขอเพียงลบอคติข้อนี้ออกไปได้ เขาคงจะมองเห็นหัวใจของเธอบ้าง หัวใจที่กำลังแตกร้าวอยู่ในกำมือของเขาอย่างช้าๆ

“อย่ามาเรียกฉันแบบนั้นให้ได้ยินอีกนะพาขวัญ ผู้หญิงน่ารังเกียจอย่างเธอไม่มีสิทธิ์!”

นัยน์ตาคู่หวานทอประกายแสนเศร้า ความหวังอันเลือนรางดับมืดลง กวินน์หันหน้าหนีด้วยความหงุดหงิด เขาเกลียดลูกไม้นี้ของเธอที่สุด เพราะมันทำให้เขาเกือบจะใจอ่อนทุกครั้ง ไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมบิดาถึงตามมารยาไม่ทัน เพราะขนาดช่ำชองอย่างเขายังเกือบจะติดกับ

“ค่ะ... ต่อไปฉันจะไม่เรียกคุณแบบนั้นอีก” พาขวัญก้มหน้าซ่อนความเจ็บปวด

“นอนลง” กวินน์หันมาสั่งเสียงเข้ม “ถอดชุดนอนของเธอออก ถ้าไม่อยากให้ฉันกระชาก”

+++++++++++++++++++++

“ฉันเกลียดเธอ เกลียดผู้หญิงไม่รู้จักพอ เกลียดผู้หญิงที่ใช้ร่างกายแลกความสบาย ถ้าเป็นไปได้ ฉันอยากให้เธอออกไปจากชีวิตของฉันซะ และอย่ากลับมาให้ฉันเห็นหน้าอีก”
Cr. กวินน์ พัฒนเมธา


“ฉันรักคุณ รักมาตลอด รักไม่เคยเปลี่ยน ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ แม้คุณจะใจร้ายกับฉันสารพัด แต่หัวใจของฉันไม่เคยรักคุณน้อยลงเลย”
Cr. พาขวัญ ธาดาหิรัญ