คู่หมั้นพยศรัก

“อย่าพูดเหมือนเมื่อกี้ให้พี่ได้ยินอีก!”
ร่างของปรีญาพัชน์ถูกปล่อยออกง่ายกว่าที่คิด แต่กระนั้นสายตาคาดโทษที่มองมาก็ยังทำให้เธอทั้งนึกโกรธและกลัวเขาขึ้นพร้อมกัน
“ปรางจะกลับบ้าน!”
“ไม่ได้!! แล้วก็เลิกทำตัวงอแงเหมือนเด็กๆ เป็นผู้ใหญ่ให้จริงสักที พี่ไม่ได้ใจดีเหมือนไอ้ปราณมันหรอกนะ”
ปรีญาพัชน์น้ำตาซึม ปล่อยมือจากประตูเมื่อมันถูกล็อกไว้แน่นหนา นึกเกลียดตัวเองที่ตัดสินใจไปแบบนั้นเมื่อหลายปีก่อน หากย้อนเวลากลับไปได้ เธอจะไม่ขอเกี่ยวข้องกับผู้ชายคนนี้!