เชลยรักมาเฟียร้าย (ซีรีส์ ร้อนรักมาเฟีย)

“ร่าน!” รมณรู้เลยว่าใครคือคนที่ด่าหล่อนจากด้านหลัง
“คุณดิ”
“นังร่าน ตอแหล ทำดัดจริต หล่อนกล้าดียังไงยืนเทียบกับอดิรุจ”
“ของนี่หล่อนอ้อนให้อดิรุจซื้อให้ใช่ไหม”
“ไม่ใช่นะคะ คุณรุจให้รมณเอง”
“เฮอะ! หล่อนจะบอกว่าน้องชายฉันหลงหล่อนหรือยังไง”
“หนูไม่เคยคิดอย่างนั้น”
“อย่าแม้แต่จะคิด” อดิศาจิ้มศีรษะรมณย้ำ ๆ แต่ไม่แรงนัก
“หล่อนมันก็แค่นังฆาตกร คุณหนูที่โดนพ่อแม่ตามใจจนไม่เห็นค่าของคน” อดิศาบีบคางเล็ก รมณเจ็บ น้ำตาปริ่ม
“หนูไม่เคยคิดอย่างนั้น เรื่องคุณอดิภา หนูเสียใจ” รมณร้องไห้ ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นหล่อนเองก็เสียใจไม่ต่างจากอดิศา หล่อนพร้อมจะชดใช้ด้วยชีวิต หากคนที่ตายเปลี่ยนเป็นหล่อนได้ หล่อนก็ยอม
“อย่ายุ่งกับน้องชายฉันอีก ไม่งั้นฉันจะส่งหล่อนไปขาย ให้บำเรอพวกกลัดมัน” อดิศาเหวี่ยงร่างเล็ก รมณถลาไปตามพื้น
“เข้าใจที่ฉันพูดไหม”
“เข้าใจค่ะ” อดิศาเกลียดที่รมณกัดปาก เธอเชยคางมนขึ้น คุกเข่าแล้วบดขยี้ริมฝีปากของตนเองลงด้วยความรุนแรง ไม่ออมแรงสักนิด รมณเจ็บปากพยายามร้องขอ
“คุณดิ...หนูเจ็บ”
“เจ็บสิดี ฉันชอบ ชอบให้เธอเจ็บ” เสื้อผ้าถูกอดิศาฉีกขาด
“กรี๊ด กรี๊ด คุณดิ!” รมณร้องด้วยความตระหนกตกใจและกลัว แม่บ้านคนอื่นต่างวิ่งมาที่หน้าประตู