ตรวนน้ำผึ้ง

‘ราฟาเอล เวนย์ คาสโตว์’ ถูกน้ำเย็นๆ สาดใส่หน้า
หลังจากเอ่ยปากขอซื้อรีสอร์ตกับที่ดินผืนติดทะเลสาบ
กับ ‘มธุวารี ผลภักดี’ นอกจากน้ำที่สาดโครมไม่ยั้ง
เธอยังขู่สำทับ บอกจะเรียกตำรวจมาลากเข้าตะราง

กิติศัพท์ความเด็ดเดี่ยวของผู้หญิงตัวเล็กๆ
และรอยยิ้มอันสดใส กับแววตามุ่งมั่นคู่สวยในรูป
ทำให้เขาบินตรงมาจากบราซิลเพื่อซุ่มดูเธออยู่นาน
ความคิดที่ต้องการแค่รีสอร์ตกับที่ดินในตอนแรก
เลยเปลี่ยนแปลงกะทันหัน แผนการที่วางไว้เป็นขั้นตอน
ผุดขึ้นในสมอง เพราะเกิดอยากครอบครอง ‘หัวใจ’ ของหญิงสาว
ที่แสดงอาการไม่ถูกชะตาและเกลียดขี้หน้า ‘ฝรั่งขี้นก’ อย่างเขา

“คุณจำผมไม่ได้หรือมธุวารี”
“คุณ...ก็คือคนที่เดินเข้าไปขอซื้อรีสอร์ตแล้วถูกฉันสาดน้ำเย็นๆ ใส่หน้า จำไม่ได้ก็แปลกไปหน่อยมั้งคะ”
“ก่อนหน้านั้นล่ะ ผมไม่เชื่อว่าคุณจะความจำสั้นขนาดนั้น”
“มันจะสำคัญตรงไหน ในเมื่อตอนนี้ฉันจำได้แค่ว่า คุณเป็นผู้ชายอันตรายที่ไม่น่าเข้าใกล้ที่สุด” “ผมน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยหรือในสายตาคุณ มองผมในแง่ดีบ้างสิคุณ”
“คงยากค่ะ ตราบใดที่ข้อตกลงของคุณค้ำคอฉันอยู่อย่างนี้”