กับดักวิวาห์มัจจุราช

“พี่ไม่มีวันได้หัวใจของแนน” เธอตะโกนใส่หน้าเขาอย่างเด็ดขาด แววตาเธอแข็งกร้าว ตอนนั้นอุณหภูมิในห้องร้อนขึ้นอย่างรวดเร็ว บรรยากาศส่อเค้าที่จะเลวร้ายอย่างเต็มที่
เขามองที่เธอตาขวางและพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน “อย่าปากแข็งไปหน่อยเลยแนน คืนนั้นพี่ก็รู้สึกว่าแนนจะชอบอยู่เหมือนกันนะ”
พัดชายิ้มเยาะทั้งน้ำตา “พี่ก็คิดได้แต่เรื่องต่ำๆ อย่างนั้นแหละ คิดได้แต่เรื่องชั่วๆ”
“แนน...” เขาเรียกชื่อเธอและชี้นิ้วใส่หน้าสาวสวยด้วยความโกรธเคือง “อย่าคิดลองดีกับพี่”
เธอมองหน้าเขาแน่นิ่งพร้อมกำหมัดแน่น ‘อีโธ่... ไอ้พวกใช้อำนาจ ไอ้พวกใช้กำลัง’ เธอแสยะยิ้มแล้วหัวเราะในใจพร้อมกับพูดขึ้น “ทำไมล่ะ คิดจะทำแบบนั้นอีกเหรอ” หยุดนิดหนึ่งแล้วพูดต่ออย่างท้าทายว่า “มาสิ”
พัดชาอาจจะเสียสติแล้วก็ได้ พรวดเดียวเธอถอดเสื้อยืดตัวเองออกแล้วโยนใส่หน้าเขา ท่อนบนของเธอจึงเหลือแค่บรา เนินอกอวบอร่ามจึงโผล่พ้นออกมาด้วยอย่างงดงาม น้ำตาของเธอหลั่งไหลพรั่งพรูอาบสองแก้มอย่างน่าสงสาร