ซาตานเจ้าเล่ห์

หนึ่งคู่เป็นเหมือนไฟกับน้ำมันที่พร้อมจะแผดเผากันทุกครั้งที่เข้าใกล้
อีกหนึ่งคู่เหมือนน้ำเย็นที่เข้าโอบรอบไฟอย่างเธอให้ดับมอดทุกครั้งที่เขาขยับตัว

"ออมสินแกดูนี่สิ นังฟ้ามันงาบศิวาไปทั่วยุโรปแล้ว สวย เอ็กซ์ระเบิดอย่างฉันทำไมผู้ชายไม่มาจีบบ้างนะ สวยแต่ไม่มีแฟนน่ะเข้าใจไหม"
"สวย? เอ็กซ์? แกคงจะพูดผิดมั้ง"
"ก็นิสัยแย่ ๆ ไง ต่อให้ตาบอด เป็นใบ้ หูหนวกก็คงไม่มีใครอยากได้เธอหรอก แล้วนี่ทำอะไรกับกระดาษกันห้ะ! มาเก็บออกไปให้หมดเลยนะ ฉันให้พวกเธอมาช่วยทำงานนะไม่ใช่มาป่วนประสาท" บดินทร์กัดฟันกรอดผลักประตูปิดตามแรงอารมณ์

--------------------------------------
"ขอโทษด้วยนะ แต่คุณไม่มีประสบการณ์มาเลย" เสียงแว่วมาจากโต๊ะทำงานในห้องของฝ่ายบุคคล ทำเอาออมสินหยุดชะงักฟังอย่างตั้งอกตั้งใจ
ร่างบางยืนกอดอกมองบุษบากำลังสัมภาษณ์ผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งหันหลังให้เธอ มองข้างหลังก็พอจะรู้ว่าเหมือนเด็กจบใหม่
"ประสบการณ์เหรอ? นายไม่มีประสบการณ์งั้นเหรอ"
ตาเรียวที่บ่งบอกถึงการมีเชื้อสายจีน แต่ดูโตในระดับหนึ่งที่คนชอบเรียกว่าตี๋อินเทรนด์หันมาสบกับดวงตาสีดำนิลคู่สวยที่มองมาอย่างเฉยเมย
"ขาดบัตรประชาชนเหรอ" ออมสินถอดแว่นวางลงบนโต๊ะ ก่อนเดินอ้อมมามองหน้าคนตรงหน้าอย่างต้องการคำตอบ เมื่อได้การส่ายหัวเพื่อบ่งบอกถึงคำตอบ ร่างบางทำปากยื่นเลิกคิ้วถอนหายใจก่อนจะพูดต่อ "งั้นก็ทะเบียนบ้าน วุฒิการศึกษา หรือใบสมัคร"
ปรมินทร์ส่ายหน้าอีกครั้ง "เปล่าครับ"
"เฮ้อ...งั้นก็ครบนี่คะพรุ่งนี้ออมไม่ว่าง ส่วนนายให้ป้าบุษณ์พาไปที่ห้องฉัน เริ่มทำงานพรุ่งนี้เลย" ออมสินถอนหายใจยาว
"ครับ!?"
"ไม่ได้นะคะตำแหน่งสำคัญขนาดนั้น ไม่มีประสบการณ์นี่กว่าจะดีลงานได้ แถมพนักงานก็คงไม่ปลื้มที่ได้หัวหน้างานเป็นเด็กเพิ่งจบใหม่หรอกนะคะ คุณหนูขาไม่เล่นนะคะงานนี้" บุษบาพูดเตือนสติคนข้างตัวที่ทำให้เด็กหนุ่มคนนี้อ้าปากค้างประหลาดใจเมื่อพบว่าได้งานง่ายดายเกินไป
"งั้นนายไปล้างห้องน้ำชั้นสอง แล้วสิบเอ็ดโมงไปพบฉันที่ห้องฉันให้เวลาแค่สิบห้านาที ส่วนประสบการณ์ออมเซ็นรับรองให้เองมาค่ะป้าบุษณ์"