เพลิงรักพรหมพยศ

จาก คุณหนูเพิร์ล พิศยาภา ไฮโซ สวยเริ่ดเชิดหยิ่ง กลับหล่นจากสวรรค์ กลายเป็นคนตกยาก ภายในเวลาชั่วข้ามคืน! ทุกอย่างรวดเร็วเกินกว่าจะรับได้ ไฮโซสาวปรับตัวปรับใจไม่ทันจนในที่สุดก็ไร้ที่อยู่ ไม่มีจะกิน เขา รฐณนท์ ผู้จัดการหนุ่มผู้มีเสน่ห์เหลือร้าย เสมือนเทพบุตรรูปงามที่ก้าวเข้ามาโอบอุ้มสาวสวยขึ้นจากหุบเหวลึก
แต่จับผลัดจับผลู ทั้งคู่ดันตกกระไดพลอยโจน จำต้องแต่งงานกันเพียงในนามเสียอย่างนั้น แต่นานวันเข้า เสน่ห์อันร้ายกาจและความใจดีของเขาก็ทำให้ คุณหนูตกยาก ค่อยๆ ปรับตัวกับชีวิตพอเพียง รวมถึงปรับใจตกหลุมเสน่หาโดยไม่รู้ตัว
ทว่า...เมื่อระยะเวลาการแต่งงานเพียงในนามของคนทั้งคู่ใกล้จะหมดลง เทพบุตรหนุ่มที่เพิ่งรู้ตนว่าหลงรักแม่สาวจอมดื้อเข้าหมดใจถึงกับอดรนทนไม่ได้ จึงลงมือเผด็จศึกด้วยห้วงปรารถนาอันแสนหวาน แต่พิศยาภากลับคิดไปว่าผู้จัดการหนุ่มหวังเรือนร่างของเธอเป็นผลตอบแทนจากการช่วยเหลือในครานั้น
เมื่อคนหนึ่งไล่ตามหวังพันธนาการสาวเจ้าเอาไว้ในบ่วงเสน่หาตลอดไป แต่อีกคนเมื่อไม่เคยรับรู้คำรักจากปากเขาจึงคิดหนีจาก เทพบุตรหนุ่มจะออดอ้อน หรือใช้โซ่เสน่หาคล้องใจเธอไว้ได้อย่างไร

///////////////////////

“แล้วคุณโวยวายทำไม หึงผมหรือไง”
ความคิดของตัวเองยังไม่ทันจางไปความคิดใหม่จากริมฝีปากหนาก็เข้ามาซ้อนทับจนหญิงสาวยากจะปฏิเสธว่าเธอหึงหวงรฐณนท์จริงๆ
ไม่นะ...ความรู้สึกอย่างนั้นต้องไม่เกิดขึ้นเด็ดขาด เพราะหากครบหกเดือนเมื่อไร วันนั้นเธอจะต้องเสียใจมากเป็นแน่ หยุดปล่อยใจเสียตั้งแต่ตอนนี้...พิศยาภา หญิงสาวบอกตัวเอง
การกระทำไวเท่าความคิด ร่างบางรีบผละออกจากอกกว้างแล้วหันหลังให้เขา เพื่อซ่อนแววตาที่สับสนหวั่นไหว
“ถามไปยังไม่ตอบเลย” คนถามใจจดใจจ่อกับคำตอบเหลือเกิน
“ปะ...เปล่าเสียหน่อย เราไม่ได้เป็นอะไรกันฉันจะหึงคุณทำไม” พิศยาภาปฏิเสธเสียงแข็ง
“ถ้าอย่างนั้น คุณร้องไห้ทำไม” ชายหนุ่มรุกต่อ เขาค่อนข้างมั่นใจทีเดียวว่าอากัปกิริยาของสาวตรงหน้าคืออาการหึงหวง ทว่าเมื่อถูกปฏิเสธจึงเสียความมั่นใจไปมาก
“ฉันก็แค่เสียใจที่คุณไม่ให้เกียรติกัน คิดว่าฉันเป็นผู้หญิงไร้ค่าถึงได้พาเมียน้อยเข้ามาในบ้านโดยไม่เกรงใจกัน...แค่นั้น” พิศยาภาย้ำ
“แค่นั้นจริงๆ เหรอ”
“ก็แค่นั้นน่ะสิ เราก็แค่แต่งงานกันในนาม ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับคุณสักหน่อยจะหึงทำไมกัน”
“งั้นก็เป็นเสียดีไหม”
พิศยาภาเบิกตากว้างอย่างตกตะลึงกับคำพูดของเขา และโดยไม่ทันตั้งตัวแขนแข็งแรงก็ช้อนร่างบางขึ้นมาแล้วพาไปวางลงบนเตียงกว้าง