Plaything กฎในการเป็นของเล่นของตัวร้าย SS2

ความหมายของคำว่า ตัวร้าย ขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นคนนิยาม นักเขียนนิยายอาจกำหนดตัวร้ายเอาไว้แค่หนึ่งคน แต่ในชีวิตจริงมันอาจจะมีมากกว่านั้นก็ได้
.
.
.
ฉันคิดว่าการหลุดพ้นจากสถานะของเล่นของตัวร้ายจะทำให้ชีวิตต่อจากนี้ของฉันมีแต่ความสงบสุข แต่ที่ไหนได้...
...มันฉิบหายกว่าเดิมอีก
.
.
.
[ยี่หวา X วาคิน]
(เธออยากกลับมาเป็นของเล่นของฉันมั้ย?)
กึก
กระจกบานใหญ่สะท้อนภาพของฉันที่เบิกตาออกกว้างและตัวแข็งทื่อ ก้อนสะอึกก้อนใหญ่วิ่งมาจุกที่ลำคอ ลมหายใจของฉันติดขัด มือซึ่งสั่นเทาอ่อนแรงจนแทบจะทำโทรศัพท์ร่วงหล่นลงพื้น
วาคินเสียสติไปแล้วรึไง
ทิ้งแล้วทิ้งเลยสิวะ จะมากลับคำพูดแบบนี้ไม่ได้นะโว้ย!!!
(ฉันจะให้โอกาสเธอ)
"ไม่อยากค่ะ"
ฉันโพล่งสิ่งที่อยู่ในใจออกไป และเผื่ออีกฝ่ายจะได้ยินไม่ชัดเจน ฉันจึงขยายความให้เขาด้วยเลย
"ฉันไม่อยากกลับไปเป็นของเล่นของคุณอีกแล้วค่ะ คุณวาคิน"
//
[ยี่หวา X กองทัพ]
"ไหนๆ เราก็คุยกันถึงเรื่องนี้แล้วตอนนี้ฉันถูกคุณวาคินทิ้งแล้วค่ะ ฉันไม่ได้เป็นของเล่นของเขาแล้ว ดังนั้นเรื่องที่เขาเคยสั่งให้ฉันเข้าหาคุณเพื่อเอาจุดอ่อนของคุณไปบอกเขารวมถึงเรื่องที่คุณเคยสั่งให้ฉันเอาจุดอ่อนของเขามาบอกคุณก็ถือว่าเป็นโมฆะ เราสองคนไม่จำเป็นต้องเกี่ยวข้องกันอีกค่ะ"
กองทัพฟังฉันด้วยท่าทางกับรอยยิ้มสบายๆ เขาเว้นช่วงบทสนทนาไว้นานมากเหมือนต้องการจะปั่นประสาทฉัน หลังจากผ่านไปเกือบหนึ่งนาที ริมฝีปากหยักสวยก็ขยับเอ่ยคำถามสั้นๆ ทว่าน่าตื่นตระหนกออกมา
"แล้วยังไง?"
"แล้วยังไงอะไรคะ"
"เธอไม่ได้เป็นของเล่นของวาคินแล้วยังไง" กองทัพกอดอก เอนหลังพิงพนักก่อนจะเปลี่ยนไปนั่งไขว่ห้าง
"สุดท้ายเธอก็ยังเป็นของเล่นของฉันอยู่ดีนี่นา"
.
.
.
**โปรดอ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อ
**มีพระเอกคนเดียว