คุณของฉัน

คำโปรย: มีวันนี้เพราะแมวให้


เนื้อหาบางส่วน:
"ว้าย !" อีกนิดเดียวก็จะถึงหอพักแล้วแต่รถจักรยานยนต์คันใหญ่สีดำทะมึนก็ล้มไม่เป็นท่าต่อหน้าเธอ คนขับกับรถไถลไปคนละทาง
"คุณคะ ! เป็นยังไงบ้าง ให้เรียกรถพยาบาลไหมคะ" อุ้มรีบเข้าไปถาม
"ไม่เป็นไรครับ ไม่น่าเป็นอะไรมาก คุณอุ้ม !" อาทิตย์ไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองว่าคนที่อยู่ตรงหน้าจะเป็นคนที่คิดถึงมาทั้งวัน
"คุณนั่นเอง ลุกไหวไหมคะ เจ็บตรงไหนบ้าง"
"ต้องลองดูก่อนครับ ขอบคุณมากครับ" อาทิตย์ซึ้งใจมากที่เธอวางข้าวของทุกอย่างเพื่อฉุดให้เขายืนขึ้น
"ไม่น่าจะเป็นอะไรมากครับ ดีที่ใส่ยีนกับเสื้อแขนยาว ไม่งั้นเหวอะหวะแน่ แมวใช่ไหมครับ ผมมองไม่ทันเลย มันวิ่งเร็วมาก"
"เอ่อ น่าจะใช่ค่ะ" อุ้มตอบไม่เต็มเสียง แมวนั่นแหละแต่เธอไม่กล้ายอมรับเพราะเธอให้อาหารอยู่